فراواني بيش‌درماني و كم‌درماني در كودكان مبتلا به ‌هايپوتيروييدي مادرزادي استان قم

Frequency of Overtreatment and Undertreatment in Children with Congenital Hypothyroidism in Qom Province, Iran

زمينه و هدف: كم‌كاري مادرزادي تيروييد يكي از مهم‌ترين علل عقب‌ماندگي ذهني قابل‌پيشگيري كودكان در دنيا مي‌باشد. تعداد اپيزودهاي بيش‌درماني و كم‌درماني نيز به‌عنوان يكي از علل مهم اختلالات تكامل عصبي شناختي در بيماران با هيپوتيروييدي مادرزادي، در سالهاي اخير مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف تعيين فراواني بيش‌درماني يا كم‌درماني و ميزان داروي دريافتي مربوطه در بيماران مبتلا به ‌هايپوتيروييدي مادرزادي شهر قم انجام شد. روش‌ بررسي: در يك مطالعه متكي بر داده‌هاي موجود ( (Routine Data Base Studyدر درمانگاه ميره‌اي شهر قم، تعداد 201 پرونده و 823 آزمايش تست‌هاي تيروييدي طي سالهاي 1390-1386 استخراج شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي تي مستقل و كاي‌مربع تجزيه و تحليل شدند. سطح معني‌داري، 05/0 > p در نظر گرفته شد. يافته‌ها: از 201 بيمار مورد بررسي كه اطلاعات پرونده كامل داشتند به ترتيب 173 بيمار (07/86%) و 69 بيمار (3/34%)، حداقل يك اپيزود بيش‌درماني و كم‌درماني داشتند. در 151 بيمار (2/87%) و 30 بيمار (43%) به ترتيب حداقل يك اپيزود بيش‌درماني و كم‌درماني، قبل از 6 ماهگي گزارش شد. ميانگين وزن و مقدار T4 اوليه بيماران مبتلا به كم‌درماني، به‌طور معني‌داري بيشتر بود. در دو گروه بيش‌درماني و كم‌درماني، بين دو جنس تفاوت معني‌داري وجود نداشت. 449 (83%) مورد از 538 اپيزود بيش‌درماني، در بيماراني بود كه دوز درماني كمتر از دوز توصيه‌شده دريافت كرده بودند. نتيجه‌گيري: طبق نتايج اين مطالعه، شيوع بيش‌درماني و كم‌درماني در 6 ماه اول درمان شايع‌تر بوده و بيشترين شيوع بيش‌درماني در دوز درماني پايين‌تر از ميزان توصيه‌شده اتفاق مي‌افتد. همچنين ميزان وزن و T4 اوليه بيماران مبتلا به كم‌درماني مي‌تواند راهنمايي براي تنظيم دوز دارو در بيماران مبتلا به‌ هايپوتيروييدي مادرزادي باشد.

Background and Objectives: Congenital hypothyroidism (CH) is one of the most important preventable causes of mental retardation in the world. In the recent years, overtreatment and under treatment episodes are considered as one of the most important causes of neurocognitive developmental disorders in patients with CH, which have been taken into consideration in recent years. The current study aimed to evaluate the frequency of overtreatment, undertreatment and dose of respective drug in these in patient with CH in Qom city. Methods: In a study performed according to the existing data (Routine Data Base Study) in Mirei Clinic of Qom city, 201 medical records and 823 thyroid function tests were extracted from 2006 to 2011. The data were analyzed using independent t- and chi-square tests. The significance level was considered p < 0.05. Results: Of 201 patients whose records were complete, respectively, 173 patients (86.07%) and 69 patients (34.3%) had at least one episode of overtreatment and undertreatment. In 151 (87.2%) and 30 (43%) patients, respectively, at least one episode of overtreatment and one episode of undertreatment were reported before 6 months of age. The mean weight and primary T4 in undertreatment patients were significantly higher. There was no significant difference between two sexes in the two groups of overtreatment and undertreatment. 449 (83%) out of 538 overtreatment episodes were in patients who took the treatment dose lower than recommended dose. Conclusion: According to the results of this study, the prevalence of overtreatment and undertreatment in first 6 month of treatment was more common. The highest incidence of overtreatment occurred with lower than recommended dose. Also, the weight and primary T4 can be a guide for adjustment of drug doses in patients with CH.