ترانسندانس: معناي اسمي، معناي فعلي

The Transcendence: As a name and as an action

چكیده از بدیع‌ترین اندیشه‌های یاسپرس، نظریۀ او دربارۀ «متعالی» یا به تعبیر خود او «ترانسندانس» است. پژوهش حاضر به بیان جایگاه این نظریه در اندیشۀ این فیلسوف اگزیستانس می‌پردازد. از نظر او، شناخت علمی و معرفت متافیزیكی محدود است، اما انسان می‎تواند به سوی امری فراتر از عقل كه قوام هستی انسان بدان است، راهبری شود كه این همان «متعالی» است كه آخرین وجه وجود است. این پژوهش بر آن است كه متعالی از نظر یاسپرس را می‌توان در دو جنبۀ اسمی و فعلی مورد بررسی قرارداد؛ جنبۀ اسمی و جنبۀ فعلی ترانسندانس دو ساحت متمایز «متعالی» است كه هریك از این دو جنبه به نحوی مكمل جنبۀ دیگر است.

Abstract One of the most genuine ideas of Jaspers is his peculiar doctrine on transcendence. The present article deals with the place of this doctrine in Jaspersʹ philosophy. According to him, both scientific and metaphysic types of knowledge are limited. But human beings can be led to something beyond their intellect, on which their existence depends. This is the transcendence which is the final realm of being. The present article claims that we can distinguish two completely different meanings of transcendence. Each of them can be considered as a complementary to the other: the transcendence as a name and the transcendence as an action.