تاثير آموزش تمرينات تن‌آرامي بر ميزان اضطراب زنان باردار گروه پرخطر

سابقه و هدف: اضطراب دوران بارداري، پيامدهاي نامطلوبي بر روي مادر و نوزاد دارد. استفاده از روش‌هاي كاهش اضطراب مادران باردار، نقش موثري در كاهش مشكلات رواني مادر و فرزند او دارد. تمرينات تن‌آرامي مي‌تواند در حاملگي‌ها و زايمان‌هاي پرخطر موجب بهبود پيامدهاي حاملگي شود. پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير آموزش اين تمرين‌ها بر ميزان اضطراب زنان باردار گروه پرخطر صورت گرفت. روش بررسي: پژوهش حاضر به روش كارآزمايي باليني تصادفي، بر روي 150زن باردار گروه پرخطر 32- 35هفته (75 نفر در گروه تن‌آرامي، 75 نفر در گروه كنترل) مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي- درماني شهر شهرضا انجام شده است. ابزار مورد استفاده، شامل پرسش‌نامه اطلاعات فردي و بارداري، پرسش‌نامه اضطراب اشپيل برگر، چك‌ليست ثبت انجام تن‌آرامي‌ بوده است. براي گروه تن‌آرامي علاوه بر مراقبت‌هاي معمول دوران بارداري،4 جلسه 90 دقيقه‌اي، كلاس آموزشي تمرينات تن‌آرامي فعال به روش جاكوبسن در طي 4هفته (هفته‌اي يك‌بار)‌ برگزار شده است. گروه كنترل فقط مراقبت‌هاي معمول دوران بارداري را دريافت مي‌كردند. نمره اضطراب قبل از مداخله، هم‌چنين در پايان مداخله در هر دو گروه سنجيده شده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون تي زوجي و تي مستقل استفاده شد. يافته‌ها: در اين بررسي، ميانگين نمره اضطراب قبل از مداخله در دو گروه، اختلاف آماري معني‌داري نداشت ولي ميانگين نمره اضطراب بعد از مداخله در دو گروه، اختلاف آماري معني‌داري نشان داد. در گروه تن‌آرامي بعد از مداخله، ميانگين نمره اضطراب كاهش يافت و در گروه كنترل اندكي افزايش مشاهده شد. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد، آموزش تمرينات تن‌آرامي موجب كاهش اضطراب زنان باردار گروه پرخطر مي‌شود.