تاثير سرمايه انساني بر بهره وري كل عوامل توليد در ايران ‏

Effects of Human Capital on Total Factor Productivity in Iran

بهبود بهره وري به عنوان يكي از كارآمدترين روش هاي افزايش نرخ رشد اقتصادي مورد توجه ‏بيشتر برنامه ريزان و سياست گذاران در كشورهاي مختلف بوده است و در اين خصوص سرمايه گذاري ‏زيادي كرده اند.‏‎ ‎در مقاله حاضر، اثر سرمايه انساني، درجه باز بودن تجاري و تورم روي بهره وري كل ‏عوامل توليد در ايران طي سال هاي 1355-1391 بررسي شده است. ابتدا بهره وري كل عوامل توليد با ‏استفاده از شاخص مالم كوييست محاسبه شده، سپس اثر عوامل موثر بر بهره وري كل عوامل توليد با ‏استفاده از روش هم انباشتگي جوهانسون-جوسيليوس مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاصل از اين ‏مطالعه نشان مي دهد كه سرمايه انساني اثر مثبتي روي بهره وري دارد. همچنين نتايج حاكي است كه ‏درجه باز بودن تجاري اثر مثبت و تورم اثر منفي بر بهره وري دارد.‏

For many economic planners and policy makers, enhancing productivity has been one of the efficient methods in increasing economic growth. Based on that, countries have invested a great deal to increase total factor productivity. In this article, the effect of human capital, openness to trade and inflation on total factor productivity has been investigated in Iran during 1976-2012. We estimated total factor productivity TFP, using Malmquist index. We also investigated the effects of various factors on productivity, using Johansen and Juselius’ co-integration techniques. Our findings indicate that human capital has a positive effect on productivity. We also found that openness has a positive and inflation has a negative effect on total factor productivity in Iran