عناصر برنامه‌ي درسي سازنده‌گرا در آموزش پزشكي : مطالعه‌ مروري

Elements of Constructivist Curriculum in Medical Education: A Review Study

مقدمه: آموزش و انتقال اطلاعات به عنوان يكي از كاركرد‌هاي مهم آموزش پزشكي به حساب مي‌آيد. از طرف ديگر، امروزه آموزش پزشكي به شيوه سنتي و مبتني بر سخنراني صرف جواب‌گو نيست و شيوه‌هاي جديدي مي‌طلبد. يكي از اين رويكرد‌ها كه شيوه‌هاي جديد را در آموزش پزشكي به دنبال آورده است، آموزش با رويكرد سازنده‌گرايي در مقابل آموزش سنتي است. هدف اين پژوهش تبيين ويژگي‌هاي برنامه درسي سازنده‌گرا در آموزش پزشكي است. روش‌‌ها: در اين مقاله‌ي مروري از منابع كتابخانه‌اي، اسناد و مدارك مرتبط با رويكرد سازنده‌گرايي در آموزش پزشكي و منابع اينترنتي مختلف نظير مقالات نمايه شده در SID, Magiran, Science direct Eric از سال2001 تا 2014 استفاده شد. با كليد واژه هاي فارسي و انگليسي سازنده‌گرايي، آموزش پزشكي، عناصر برنامه درسي و اساتيد به صورت تركيبي و مجزا جستجو گرديد. در ابتدا تعداد زيادي مقاله در جستجوي اوليه به دست آمد در مرحله‌ي بعد پژوهش‌گر آنهايي كه فقط خلاصه در دسترس بود را حذف نمود و مرور مقالاتي كه با موضوع ارتباط بيش‌تري داشتند، انتخاب و مطالب آن‌ها استخراج شد. بر مبناي مقالات اخير در اين زمينه به تبيين عناصر اصلي برنامه درسي با رويكرد سازنده‌گرا در آموزش پزشكي پرداخته شد. نتايج:. در نهايت از مجموع 120 مقاله بررسي شده مستندات 37 مقاله‌ي مرتبط و معتبر استخراج گرديد. چهار عنصر برنامه درسي شامل هدف، محتوا، روش‌هاي تدريس و ارزشيابي در قالب رويكرد سازنده‌گرايي مورد بررسي قرار گرفت. در اين رويكرد هدف آموزش توجه بر توسعه‌ي تفكر انتقادي، قدرت تحليل و كسب بينش در دانشجويان است. محتواي برنامه مبتني بر موقعيت‌هاي واقعي و اصيل آموزشي از جمله مراكز بيمارستاني يا حداقل فيلم‌هاي آموزشي است. روش‌هاي تدريس نيز مبتني بر روش‌هاي پويايي است كه دانشجو را درگير فرايند آموزش مي‌كند. ارزشيابي نيز فرايند محور است و در نتيجه ابزاري براي نمره دادن نبوده بلكه ابزاري براي يادگيري است. نتيجه‌گيري: با توجه به عناصر اصلي برنامه درسي در اين رويكرد، آموزش در حوزه پزشكي بايد مبتني بر محيط‌هاي واقعي، ابزار‌هاي عملي و آزمايشگاهي بوده و علاوه بر آن لازم است نقش دانشجويان به عنوان نقش فعال و مشاركت جو و نقش مدرسان به عنوان نقش تسهيل‌گر براي آماده‌سازي محيط يادگيري پر رنگ گردد.

Introduction: Training and information transfer are considered as one of the major functions of medical education. However, traditional lecture-based methods no longer satisfy the needs of medical education and require new approaches. One of these approaches which has presented new methods in medical education is constructivist trainingversus traditional training. The aim of this study was to explain the characteristics of constructivist curriculum in medical education. Methods: In this review study, library materials and documents related to constructivism approach in medical education and various online sources such as articles indexed from 2001 to 2014 in SID, Magiran, and Eric were used. Keywords used were constructivism, medical education, curriculum elements and faculty members, both alone and in combination. The initial search yielded a large number of articles then the researcher who was just eliminated summary available and browse articles that were more associated with the selected material was then extracted. Based on more recent literature, the main elements of the constructivist approach to curriculum in medical education were explained. Results: Finally, Out of 120 investigated articles in total, documents of 37 relevent and credible articles were obtained. Four elements of curriculum namely goal, content, teaching methods, and evaluation were explained in the constructivist framework. In this approach the goal of education was to develop critical thinking, analytical skills, and insight in students. The content of the training program was based on real situations such as hospitals or at least training videos. Teaching methods were based on dynamic methods which engaged students in the learning process. The evaluation was process-based so that it was not a tool for scoring, but for learning. Conclusion: Given the main elements of curriculum in this approach, education in the medical field should be based on actual situations, practical and laboratory tools. Moreover, the active and participatory role of students and the role of teachers as facilitators should be underscored for preparing the learning environment.