اصول طبيعت‌شناسي ابن‌سينا

The Principles of Avicenna’s Physics

با تحلیل تعریف ابن‌‌سینا از طبیعت می‌‌توان اصول كلی طبیعت‌‌شناسی سینوی را استنباط كرد. این اصول چهارگانه عبارت‌اند از: عاملیت طبیعت، مباشرت طبیعت، شیء طبیعی، و بالذات‌بودن تأثیرات طبیعت. این اصول هرچند در آثار ابن‌‌سینا، دارای توالی منظمی نیست، از اركان تعریف طبیعت و تفسیر ابن‌‌سینا بر آن اركان، قابل استنباط است. از مهم‌‌ترین رهاوردهای پذیرش این اصول آن ‌‌است كه طبیعت عامل مباشر حركت، سكون و تعادل اشیا است و مبدئیت آن برای حركت اشیا‌‌ در همة حركات طبعی، قسری، و حتی ارادی جاری است. همچنین بر پایة این اصول آشكار می‌‌شود كه اشیای‌‌ طبیعی استحقاق ذاتی دارند كه واجد ویژگی‌‌های طبیعی باشند. از این رو، ابن‌‌سینا ویژگی‌‌های طبیعی را هم‌‌سنگ ویژگی‌‌های ذاتی می‌‌داند كه از ذات اشیا‌‌ برخاسته‌‌اند و اشیا‌‌ به صورت ضروری واجد آن‌ها هستند.

In the light of the analysis of Avicenna’s definition of “nature” we can discover the main principles of his physics, which are: ‘The agency of the nature’, ‘the directness of this agency’, ‘the natural object’, and ‘the essential agency of the nature’. One of the main consequences of this analysis is that the nature could be considered as the direct cause of the motion, immobility and spatial balance of the material objects. Moreover, it shows that natural objects are essentially capable of possess natural properties. Accordingly, Avicenna considers that the natural properties are the same as the essential properties, which material objects have them necessarily.