پارناس در انديشه‌ي امين‌ نخله

البرناسيه من منظور امين نخله

پارناس كه معادل آن در زبان عربي «الفن للفن» يا «البرناسيه» و در زبان فارسي «هنر براي هنر» مي‌باشد يكي از مكتب‌هاي نقد ادبي و حد اعتدال ميان رومانتيسم و سمبوليسم است كه نه مانند رومانتيك شعر را فداي احساسات شخصي كرده و آن را وسيله‌اي براي بيان احساسات و ذوق دروني شاعر قرار مي‌دهد و نه مانند سمبوليسم داراي ابهام و پيچيدگي است؛ بلكه معتقد است خود شعر هدف است نه وسيله‌اي براي رسيدن به هدف؛ به‌عبارت ديگر، شعر، خودبه‌خود و به‌خاطر خودش زيباست و بايد به آن ارج نهاده و برايش ارزش قايل شويم. اين جستار بر آن است تا اين مكتب را در انديشه‌ي يكي از شاعران برجسته‌ي لبناني، امين نخله، بررسي كرده و جنبه‌هاي گوناگون آن را تبيين نمايد. در اين تحقيق، هدف،‌ بيان اهداف شعر از نگاه امين نخله است چراكه وي به‌عنوان يك شاعر پارناسي بر آن است كه شعر فقط بايد زيبا باشد و نبايد در آن به دنبال هدف خاصي جز زيبايي باشيم. در اين مقاله كه برخي از قصايد او چون «البلبل» و «الشلاّل» و «الحبيب الاول» بررسي شده‌ است به اين نتيجه مي‌رسيم كه امين نخله شاعري ساختار‌گرا و كلاسيك است كه به شكل و فرم اهميت خاصي مي‌دهد و به چگونگي گفتار توجه مي‌كند نه چيستي آن همچنين شعر او، ادبيات برج عاجي است كه در آن به مسايلي چون عشق و بلبل و مانند آن مي‌پردازد.

Parnas which equals "al-fannlil-fann" or "al-barnasiyah" in Arabic and "art for art" in Persian, is a literary criticism school of thought and the borderline between romanticism and symbolism which has, unlike romanticism, neither compromised the poem for personal feelings and adopts it as a tool for expression of the inner perceptions and verve of the poet, nor, like symbolism, is of complexity and ambiguity, but it is based on the belief that poem is beautiful in its own capacity and it should be attached its proper value. This research aimsto survey this school of thought in the beliefs of one of the prominent Lebanese poets, Amin Nakhlahand explain its various aspects. In this research, the aim is to express the objectives of the poem in the views of Amin Nakhlah due to the fact that as a Parnassian poet, he aims to devote himself to the mere beauty of the poem and no other specific objectives should be sought in it. In this essay some of his odes such as "al-bulbul","al-shallal" and "al-habib" have been examined and it has been concluded that Amin Nakhlah is a structuralist classic poet who attaches special importance to the form of words and way of expression, not to its nature.In the meantime, itrepresents the ivory tower literature which elaborates on issues such as love, bulbul (nightingale) and the like.