نقد بينامتني قرآني در شعر ديني احمد وايلي

نقد التناص القرآني في الشعر الديني لاحمد الوايلي

احمد وايلي، شاعر و خطيب مشهور و معاصر شيعي عراق، پديده ي بينامتني قرآني را فراوان در شعر ديني خود به كار برده است.در اين اسلوب شعري، تاثير پذيري لفظي و معنوي شاعر از قرآن،نمود چشمگيري دارد. روش وي در كاربرد آموزه هاي قرآني به دو شيوه است؛وي در شيوه ي نخست به مانند بسياري از شاعران كلاسيك ادب عربي، برخي از الفاظ و مفاهيم قرآني را بدون تغيير و نوآفريني به كار برده كه اين روش، بيشترين بسامد را در شعرش به خود اختصاص داده است. شيوه ي دومي كه شاعر از آن استفاده نموده است،روش بينامتني (تناص) است. تاثيرپذيري وي در اين بخش از قرآن كريم به گونه اي پنهان و غير مستقيم و با مهارت و توانايي فنّي همراه است.

Ahmed Waeli, a famous contemporary Iraqi Shiite poet and orator, has used the phonemenon of quranic intertextuality abundantly in hisreligious poetry. In his poetry, the literal and spiritual impact of the Qurʹan can be found manifestly. He usesthe teachings of the Qurʹan in two methods: in the first one, like many classical Arab poets, he uses somequranic words and concepts in poetry without any changes and creativity. This method has the highest frequency in his poetry; another method he has used is intertextuality. In this method, Waeliʹs inspiration from the Qurʹan is indirect and hidden mixed with technical dexterity and capability.