نقد و بررسي نشانه‏ ها در داستان "لكه‏ ها" از زويا پيرزاد

Review of Semantics in Narrative of "Lakkeha" by Zoya Pirzad

نشانه‏ شناسي از مباحث قابل تامل در عرصه نقد ادبي است. منتقد ادبي، نشانه را در متن، به مثابه عنصري معني ‏دار در نظر مي‏ گيرد كه بر مبناي نظام‏ هاي نشانه‏ شناختي‏ فرهنگي قابل تاويل است. به طور كلي هدف غايي نشانه ‏شناسي كشف همين تاويل ‏هاي متن است. در اين رويكرد كه مي‏توان متن را به عنوان نظامي از نشانه‏ ها ديد كه بازشناسي آن‏ها به خصوص در عرصه داستان مدرن، به شناسايي بهتر روايت مي‏ انجامد. از پركاربردترين انواع نشانه‏ هاي داستان، نماد است. هدف از اين مقاله بررسي موجز انواع نمادهاي موجود در داستان و هم‏چنين نقد عملي روايت داستان "لكه‏ ها" از مجموعه طعم گس خرمالو اثر "زويا پيرزاد" با تكيه بر نمادهاي آن است. توجه به اين نكته نيز ضروري است كه هدف، ارايه الگويي واحد براي همه داستان‏ها نيست؛ چه هر داستاني با توجه به چگونگي در هم بافته شدن نشانه هاي آن الگويي منحصر به خود دارد. اين مقاله به روش كتابخانه ‏اي به اين نتيجه مهم دست يافت كه نويسنده با استفاده آگاهانه از نمادها و نشانه ‏ها در داستان خود مي ‏تواند نوآوري ‏هاي قابل توجهي در روايت داستان ايجاد كند.