نقد و بررسي ترجمه صادق هدايت از زندِ وَهومن‌يَسن

A Critical Analysis of Zand Vahooman Yasn Translation by Sadigh Hedayat

نام صادق هدايت عموماً يادآور نويسندهاي است پيشرو در ادبيات داستاني با آثاري كه طرفداران و مخالفان بسياري دارد؛ از‌اين‌رو تاكنون تحقيقات فراواني پيرامون آثار داستاني و ترجمههايش بهويژه از زبان فرانسه به انجام رسيده، امّا كارهاي تحقيقي و ترجمههاي او از متون پهلوي كمتر مورد توجه و تحقيق قرار گرفته است. هدايت در اين زمينه نيز پيشرو بوده و آثار زيادي برجاي گذاشته كه در اين تحقيق يكي از اين آثار با نام زندِ وهومن‌يسن در بوته نقد و بررسي قرار گرفته و با تنها ترجمهاي كه پس از او به قلم «محمّدتقي راشد محصّل» صورت گرفته است، مقايسه ميشود. اين متن با محتوايي اعتقادي به باورهاي زرتشتيان درباره پايان جهان و چگونگي پيروزي نيكي بر بدي مربوط ميشود. بررسي و قياس سطر‌به‌سطرِ ترجمهها نشان ميدهد كه هدايت تا چه ميزان در معادلگزينيها و رعايت نكات دستوري در انتقال مفاهيم موفّق عمل كرده است.

The name of Sadegh Hedayat(1903-1951) reminds many people of a pioneering author in Fiction, with works having a lot of advocates and opponents. Hence, many studies have been conducted regarding his works in the area of stories and translation from French, but his researches on and translations from the Pahlavi Language has less been noticed and analysed, however, he was one of the leading authors in this field and had left many works. In this study, one of these works: “Zand i wahuman Yasn” is going to be examined, criticized and compared to the only existing translation by Mohammad Taghi Rashed Mohasel. This text, with faith content related to the Zoroastrian beliefs regards the end of the world and the quality of victory of goodness over badness. A line by line examination and comparison between these two translations shows how successful Hedayat was in following the grammatical rules and selecting suitable equivalents in order to transfer the concepts.