شناخت نفس از ديدگاه علامه طباطبايي و دلالت‌هاي تربيتي آن

Self−recognition and its educational implications from the perspective of Allameh Tabatabie

نوشتار حاضر مي‌كوشد مسيله نفس را از ديدگاه علامه طباطبايي با بهره‌گيري از شيوه توصيفي?تحليلي بررسي كند و مسايلي چون حقيقت نفس، تجرد نفس، مراتب نفس و رابطه نفس و بدن از ديدگاه ايشان را روشن سازد، سپس با توجه به ديدگاه‌هاي وي، برخي از دلالت‌هاي تربيتي آن را تبيين نمايد. با توجه به مباني نظري علامه در شناخت نفس، برخي از دلالت‌هاي تربيتي آن عبارتند از: اصالت بُعد معنوي انسان در برابر بعد مادي و تقدم رتبي تزكيه بر تعليم، تاثير تكويني علم و عمل در سعادت يا شقاوتمندي نفس، تاثير ژرف كنترل هواهاي نفساني و خواهش‌هاي حيواني بر شكوفايي قدرت شگرف نفس، ارتباط وثيق ظاهر و باطن و لزوم آغاز اصلاح و تربيت از ظاهر به باطن و... .

This paper tries to investigate the issue of self from the perspective of Allameh Tabatbaie using descriptive?analytic approach. In doing so, the issues such as the reality of self, abstraction of self, levels of self, and the relation between self and body are clarified; then, some of the educational implications, as followed, are elucidated: authenticity of spiritual aspect against material aspect , priority of refinement over education, eternality and immortality of self and everlastingness of education, genetic effect in happiness and unhappiness SHAGAVATMANID, deep effect of control of self sensual passions on flourishing the surprising power of self, the close relations between the esoteric and exoteric and the necessity of initiation and education from exoteric to esoteric to conscience, etc.