نانوذرات مغناطيسي: كاربردها و اهميت آن‌ها در زيست فناوري

نانوذرات مغناطيسي دسته اي از نانومواد معدني در ارتباط نزديك با سيستم‌هاي زيستي و اجزاي آن‌ها هستند. اندازه نانوذرات مغناطيسي در محدوده 10 تا 100 نانومتر و سازگار با مقياس سلولي و اجزاي آن است. در حال حاضر طيف وسيعي از كاربردهاي نانوذرات مغناطيسي در عرصه‌هاي مختلف زيست فناوري و علوم زيستي نظير حسگرهاي زيستي، جداسازي تركيبات فعال زيستي، تثبيت و تصحيح اين تركيبات، شناسايي و جداسازي سلول‌ها و اجزاي سلولي مانند جداسازي گلبول‌هاي قرمز خون، رديابي راديو نوكلوييدها و داروها و جداسازي ايزوتوپ‌هاي راديواكتيو از محصولات غذايي و غيره شناخته شده است. توسعه و استفاده از روش‌هاي جداسازي ملكول‌ها و ماكروملكول‌هاي زيستي با كمك نانوذرات مغناطيسي مورد توجه روزافزون محققان بوده و تحقيقات در اين زمينه با جديت ادامه دارد. استخراج فاز جامد مغناطيسي، روشي نوين در زمينه تغليظ و جداسازي ماكروملكول‌هاي زيستي از حجم بالاي محلول است كه با استفاده از جاذب‌هاي مغناطيسي يا با قابليت مغناطيس انجام مي‌شود. اين مقاله به معرفي نانوذرات مغناطيسي، سنتز و توليد نانوذرات، روش‌هاي جداسازي زيست ملكول‌ها با كمك نانوذرات مغناطيسي و مقايسه اين روش با ساير روش‌هاي معمول جداسازي ماكروملكول‌هاي زيستي، و كاربرد آن‌ها در عرصه فناوري زيستي مي‌پردازد.