استفاده از روش هاي MCDM جهت اولويت بندي گردشگري (مطالعه موردي: استان اردبيل)

امروزه گردشگري به عنوان يك صنعت مهم براي پيشبرد اقتصادي براي درآمد زايي و هم چنين به عنوان يك منبع مهم براي رسيدن به توسعه پايدار از طريق بكار گيري تمامي ملاحظات در بخش توسعه پايدار مي‌باشد. توسعه گردشگري به عنوان مجموعه‌اي از فعاليت‌هاي اقتصادي، تاثير بسزايي در تقويت بنيان‌هاي اقتصادي جوامع دارد. براي رسيدن به اينكه كدام مناطق از استان اردبيل داراي استعدادهاي مختلف براي گردشگري مي‌باشد در اين مطالعه اقدام به الويت بندي شهرستان‌هاي اين استان با استفاده از روش‌هاي تصميم گيري چند معياره پرداخته شد. براي اين منظور از زيرساخت هاي گردشگري در اين مناطق كه به قصد ارايه خدمات و انتفاع توسعه خدمات به گردشگران و مسافران يا ميهمانان طبق ضوابط ارايه مي‌شود، استفاده شد. براي الويت بندي شهرستان‌هاي استان اردبيل از تركيب مدل‌هاي تحليل سلسله مراتبي و روش شباهت به راه حل ايده آل استفاده شد. نتايج حاصله از روش‌هاي تصميم گيري نشان داد كه زيرساخت هاي اقامتي و مناطق گردشگري بيشتر امتيازات را از لحاظ ديد كارشناسان و اساتيد دانشگاه و بالاخص گردشگران داشته است و اهميت اين دو تعيين كننده الويت شهرستان‌ها در جهت گردشگري بوده است. براي اثبات اين حالت مي‌توان ديد كه شهرستان‌هاي سرعين و اردبيل در مورد زيرساخت هاي اقامتي و مناطق گردشگري تعداد بيشتري دارا بوده و در نهايت به عنوان الويت هاي بالاي داراي توان جذب گردشگر مي‌باشند، در ضمن مي‌توان به توانايي بالاي روش‌هاي مورد استفاده اشاره داشت كه توانسته اند به خوبي در مطالعه حاضر مفيد باشند. هم چنين در اين مطالعه جهت پيشبرد گردشگري در مناطق بدست آمده پيشنهاداتي نيز ارايه شده است.

Today, tourism is considered an important industry for furthering economy for revenue and also an important source for achieving sustainable development through use of all considerations in the area of sustainable development. Tourist development as a set of economic activities has a significant impact in strengthening economic foundations of societies. In order to find out which regions in Ardebil have different talents for tourism, we attempted to prioritize the cities of this state by use of multi-criteria decision-making methods. For this purpose, we used tourism infrastructures in these regions, according to established guidelines with the purpose of providing service and development profit to tourists and travellers or guests.We used compound AHP and TOPSIS models to pritorize Ardebil city’s. The results of decision-making methods showed that residential in frastructures and tourism areas have gained the most points and scores from the view of experts and university teachers and finally tourists, and the importance of these two has been the determinant of priority of towns for tourism. For proving this, it can be observed that towns of Sar’ein and Ardebil have had more residential infrastructures and tourism areas are finally considered as the top priorities having ability to attract tourists. One can point to high capability of used methods that have well managed to be useful in the present study. Also, suggestions have been presented in order to further tourism in achieved areas.