بررسي ماهيت حقوق همبستگي: حقوق جمعي يا مردمي

The Nature of Solidarity Rights: Collective Rights or Peoplesʹʹ Right

تلاش هاي علماي حقوق بشر، موجب دسته بندي حقوق بشر بر اساس نظريه ي « نسل هاي حقوق بشر » شد. اين نسل ها عبارتند از:نسل اول حقوق بشر يا حقوق منفي؛ نسل دوم حقوق بشر يا حقوق مثبت و نسل سوم حقوق بشر يا حقوق همبستگي، كه با عنوان حقوق جمعي نيز از آن ياد ميشود. با توجه به اين موضوع، عدهاي آن را حقوق متعلق به جمع ميدانند. در مقابل؛ عدهاي معتقدند كه جمع نميتواند صاحب حقوق شود. با انتقاداتي كه از نسل سوم حقوق بشر شده است برخي آن را حقوق نميدانند بلكه مجموعهاي از اخلاقيات يا ارزشهاي جهاني ميدانند و برخي نسل سوم حقوق بشر را به دليل نارسايي نسلهاي اول و دوم، ضروري ميدانند. با اين حال ماهيت نسل سوم حقوق بشر هنوز زير سوال است. در اين مقاله سعي شده است علاوه بر تبيين مفهوم نسل سوم حقوق بشر، نقدهاي وارد بر اين نسل از ديدگاه علماي حقوق بشر مورد مطالعه قرار گيرد.

The efforts made by human rights scholars has led to its classification according to the notion of “generational human rights”. Such generations include; the first generation (negative rights), the second generation (positive rights) and the third or solidarity rights which is also referred to as collective rights based on which some regard it as body of rights belonging to group of people or masses. On the contrary, some scholars believe that masses may not enjoy rights as such. Considering the criticism targeted against the third generation of human rights, some scholars do not recognize it as rights, but instead a set of moral virtues or universal values, while there are others that maintain that the third generation of human rights is essential as to compensate for deficiencies attributable to the first and the second generations. Notwithstanding the above, the question has yet remained as to the true nature of third generation of human rights. This paper shall attempt to study the third generation of human rights concept , besides reviewing the criticism targeting the same.