پدرسالاري معرفتي

Epistemic Paternalism

در اين مقاله مفهوم پدرسالاري از منظر انديشه و فلسفه سياسي مورد ايضاح قرار مي-گيرد و پاره اي از مهم ترين پرسش هاي مطرح حول اين مفهوم بررسي مي گردد.بدين ترتيب با تمركز بحث به حوزه معرفت شناسي، نشان داده شده است كه پدرسالاري نهايتاً بر پايه يك مدعاي معرفتي استوار است.از اين رو با تعريف قسم خاصي از پدرسالاري تحت عنوان پدرسالاري معرفتي به بررسي شيوه هاي اعمال و توجيه اين قسم از پدرسالاري پرداخته شده است. در نهايت از اين ايده دفاع شده است كه اگر پدرسالاري معرفتي بر مبناي پاره اي از معيارهاي مشخص، و بدون مفروض داشتن تفوق معرفتي برخي افراد نسبت به ديگران و توسط اهل فن انجام گيرد، به دليل نتايج معرفتي ارزشمند خود مي تواند مشروع باشد.

In this paper, first we attempt to explain the concept of paternalism from the standpoint of political philosophy. Then, restricting debate to epistemology, we will show that paternalism is based on an epistemic claim. Also, we will distinguish certain kind of paternalism as epistemic paternalism, and then will study the manners of actualization and justification of this kind of paternalism. Finally, the view is defend that the epistemic paternalism because of its valuable epistemic consequences will be legitimate if it construct on some certain criterions without postulating epistemic superiority of some people, and if it is accomplished by experts.