اقتباس قصص قرآن از عهدين؛ بررسي و نقد نظريه درّه حدّاد

Adaptation of Quranic stories of the Testaments: A Review and Critique of Dore Hadad Theory

بسياري از خاورشناسان با نگاه برون‌ديني به قرآن كريم و آموزه‌هاي آن، بر پيش‌فرض «غير وحياني و غير الهي بودن قرآن» تاكيد كرد و بسياري از تحقيقات خود را بر يافتن مصدر قرآن و قصص آن متمركز كرده‌اند. ايشان قرآن را كتابي بشري تصور كرده، آن را متاثر از ساير كتب آسماني، به‌ويژه تورات و انجيل دانسته و قصص آن را برگرفته از كتب مقدس پيشين مي‌دانند. ازجمله دلايل آنان، شباهت قصه‌هاي عهدين با قصه‌هاي قرآن كريم است. از آنجاكه پاسخ منطقي و مستدل به اين شبهات، وحياني بودن قرآن كريم را به اثبات مي‌رساند، اين مقاله برآن است با استناد به شواهد درون‌ديني ـ محتواي گزاره‌هاي تاريخي قرآن و عهدين و تمايز جلوه‌هاي هنري در قصه‌هاي قرآن با عهدين، و دلايل معتبر برون‌ديني ـ يافته‌هاي باستان‌شناسان در تاييد محتواي قصص قرآن و انكار برخي عبارات عهدين، انگاره اقتباس قصه‌هاي قرآن از عهدين را مردود اعلام كند.

Through a non-religious approach to the Holy Qurʹan and its teachings, many orientalists have highlighted the presupposition of”the non-divine nature of the Qur’an” and carried out a lot of research on finding the origin of the Qurʹan and its stories. They regard the Qurʹan as a human book influenced by the other holy books especially the Torah and the Bible. They also believe that the Quranic stories are adapted from the previous holy books. Among their reasons is the similarity of stories in the Quran and the Testaments, a logical and well-reasoned answer to these doubts proves the divinity of the Holy Qur’an. By virtue of the religious evidence, the content of the historical propositions of the Qur’an and the Testaments and differentiating the artistic effects of the Quranic stories and those of the testaments, and also the valid non-religious reasons, the archeologists’ findings that confirm the Quranic stories and reject some of the statements of the testament. This paper, seeks to reject and repudiate the supposition that the Quranic stories are adapted from the Testaments.