مقايسه مقاومت آنتي‌بيوتيكي اشرشياكلي جداشده از ادرار بيماران بزرگسال با توجه به جنس، سن و نوع پذيرش

Comparison of antibiotic resistance in Escherichia coli isolated from urine of adult patients with regard to gender, age and kind of admission

مقدمه و هدف: عفونت دستگاه ادراري، يكي از شايع ترين عفونت هاي باكتريايي است و اشرشياكلي، شايع ترين عامل آن است. هدف از اين مطالعه، بررسي مقاومت آنتي بيوتيكي جدايه‌هاي اشرشياكلي از ادرار بيماران بزرگسال (15 سال و بالاتر) داراي علايم عفونت ادراري در بيمارستان پارس تهران به منظور تعيين موثرترين دارو در موارد درمان تجربي اين عفونت‌ها بود. مواد و روش‌ها: نتيجه آزمايش تعيين حساسيت آنتي‌بيوتيكي به دست آمده با روش ديسك ديفيوژن براي جدايه‌هاي اشرشياكلي از ادرار بيماران، طي دوره اي سه ماهه از اول فروردين تا آخر خرداد 1392 مورد بررسي قرارگرفت. نتايج: فراواني مقاومت آنتي‌بيوتيكي جدايه‌هاي اشرشياكلي (562 جدايه) به آمپي‌سيلين 3/80 درصد، كوتريموكسازول 4/61 درصد، سيپروفلوكساسين 7/48 درصد، سفازولين 1/46 درصد، سفپيم 8/45 درصد، سفترياكسون 5/42 درصد، توبرامايسين 7/28 درصد، سفتازيديم 3/27 درصد، جنتامايسين 1/24 درصد، نيتروفورانتويين 2/2 درصد، پيپراسيلين- تازوباكتام 4/1 درصد، آميكاسين 5/0 درصد و كليستين 4/0 درصد بود. مقاومت به مروپنم ديده نشد و 1/42 درصد از جدايه‌هاي اشرشياكلي، داراي بتالاكتامازهاي وسيع‌الطيف بودند. مقاومت بيشتر به اغلب آنتي‌بيوتيك‌ها در اشرشياكلي جداشده از مردان نسبت به زنان، بيماران بستري نسبت به سرپايي و افراد داراي سن بيشتر نسبت به افراد جوان تر ديده شد كه اختلاف براي برخي از آنتي‌بيوتيك‌ها از نظر آماري، معني‌دار بود (P value < 0.05). نتيجه‌گيري: با توجه به فراواني بالاي مقاومت به آمپي‌سيلين و كوتريموكسازول در اشرشياكلي جداشده از ادرار به نظرمي‌رسد كه اين داروها براي درمان تجربي بالغان مبتلا به عفونت دستگاه ادراري، مناسب نيستند.