سنجش ارتباط ايندكس باليني BODE با ظرفيت هاي ديناميك ريوي و پروفايل آمادگي هوازي بيماران آسم مزمن چاق

An Evaluation of the Relationship between Clinical BODE Score with Pulmonary Capacities and Aerobic Profile in Mild to Moderate Chronic Obese Asthmatic Patients

زمينه و هدف: نقش ايندكس BODE شامل پارامترهاي BMI ،FEV1 ،DSI و ظرفيت ورزشي( 6 دقيقه راه رفتن) در پيش بيني مرگ و مير، ابقا زندگي، دوره بستري، ميزان تشديد يا بهبود بيماري و تاثير مداخلات توان بخشي بيماران تنفسي آشكار شده است. اما وابستگي اين ايندكس با عوامل اسپيرومتري و پروفايل آمادگي هوازي بيماران آسم مزمن چاق پيكر مشخص نمي باشد. روش بررسي: 27 مرد ميان سال مبتلا به آسم مزمن خفيف و متوسط با دامنه سني 33 تا 54 سال و ميانگين نمايه جرم بدن 6/2 ± 32/31 كيلوگرم بر مترمربع و ظرفيت عملي پايه 43/0± 72/2 ليتر در دقيقه داوطلبانه شركت نمودند. سطح ضايعه و اندازه تنگي نفس بر حسب دستورالعمل NYHA تعيين گرديد. ظرفيت-هاي ديناميك ريوي پايه به روش استاندارد KNUDSON و پروفايل آمادگي شامل (Vo2/HR) ?، (VO2/WR) ?و VO2peak بوسيله پروتكل ارگومتري YMCA تعيين شدند. ظرفيت ورزشي مطابق دستورلعمل ATS و سنجش ايندكس BODE نيز به روش Celli انجام گرفت. يافته ها: پارامترهاي تنفسي FVC ، FEV1 ، FEV1/FVC ، PEF% و FEF25% -75%، شاخص هاي آمادگي و ظرفيت ورزشي وابستگي معنادار با امتياز BODE نداشتند(5%p > ). اما FVC% پايه با شاخص كارسنجي (VO2/WR) ?ارتباط معناداري مشاهده گرديد (45%=p و 39%=r). نتيجه گيري: امتياز ايندكس BODEدر مردان ميانسال مبتلا به آسم خفيف و متوسط احتمالا ابزار تشخيصي معتبر در مطالعه نيمرخ تغييرات ظرفيت هاي ريوي يا پروفايل هوازي آنان مناسب بنظر نمي رسد. با اين حال،اعتبارسنجي امتياز مولفه هاي BODE، جايگزيني پارامترهاي جديد يااصلاح اين ايندكس باليني درجمعيت هاي بزرگتر بيماران آسم برونشيال مزمن چاق پيكر، به مطالعات تجربي بعدي نيازمندمي باشد.

Background and Objectives: Role of the BODE index (including BMI, FEV1, exercise capacity and dyspnea elements) has been detected for predicting in the morbidity, survival, hospitalization and development period or as a respiratory rehabilitation intermediate evaluation. However its role is not clear in chronic obese asthmatic patients with respect to fitness profile (i.e. ? VO2/HR, VO2/WR, VO2 peak and 6 min-walking distance). Subjects and Methods: Tewenty seven middle–aged men (33–54 rang ys) with a mild and moderate asthma, demographic value of BMI (31.3 ± 2.6 kg/m2) and functional capacity 2.7±0.43L/min were voluntarily participated. Legion level and DSI were determined by a NYHA guidelines, as well pulmonary capacities and fitness profile including ( ?VO2/HR, VO2/WR, VO2 peak and 6 min-walking distance) were evaluated by a Knudson style and YMCA’S protocol respectively. The six–min walking test performed according with an ATS recommendation and BI was calculated using the Celli’s scale. Results: Spirometric variables (ie, FVC%, FEV1%, FEV1/ FVC, PEF% , FEF25%- 75% ) and fitness indexes with BI score were not significantly corrected; but baseline FFV1% value had markedly association with a (VO2/WR ),( r = 0.39, P= 0/045 ). Conclusion: it seems that BI score as a validation scale are not suitable for the selected aerobic or respiratory indexes evaluation in asthmatic patients. Meanwhile, we need emphasize experimentally on BI elements cross-validation, and unique variables placement or a BI score modification in the large obese population spectrum with a chronic bronchial asthma disease