آزاد انديشي ابوسعيد و سهراب سپهري

Openmindedness in the Thoughts of Abusa’id Abolkhayr and Sohrab Sepehri

برخي از محققان بر اين باورند كه شعر سهراب سپهري داراي مباني عرفان ايراني – اسلامي است و برخي ديگر آن را متاثر از عرفان هندي – شرقي مي دانند و برخي نيز شعر او را تهي از عرفان دانسته‌اند. ابوسعيد ابوالخير از عارفان بزرگ ايراني از مكتب خراسان است؛ انديشه‌هاي عرفاني اين مكتب با انديشه‌هاي عرفان شرقي نزديكي فراوان دارد. ابوسعيد و سهراب، هر دو نگاه آزادانه‌اي به شريعت دارند و از همين راستا مولفه‌هايي چون عيب‌پوشي و مهرباني با آفريده هاي خدا را به كرات در آثار آنها مي‌توان بازجست. همه كس و همه چيز را يكسو و يكسان مي‌بينند، از قيد رنگ و نژاد بركنارند و از مرز خوبي و بدي‌ها گذشته‌اند و ريا و رياكاران و تابوها‌ي جامعه را نقد مي‌كنند. اين مقاله بر آن است كه با توجه به عرفان ابوسعيد و سپهري و با تكيه بر دو كتاب اسرارالتوحيد و هشت‌كتاب به آزادانديشي و جنبه‌هاي آن از ديدگاه آنها بپردازد.