مطالعه تنوع آللي جايگاه ژني GLU-B1 در برخي از گندم هاي دوروم ايران با استفاده از نشانگر STS

Study of Allelic Variation of GLU-B1 Locus in some Iranian Durum Wheat Using STS Marker

ارزيابي تنوع ژنتيكي يك ابزار مفيد و كارآمد جهت استفاده مفيد از ژرم پلاسم مي باشد كه به اين منظور، در اين تحقيق 30 ژنوتيپ مختلف گندم دوروم به كمك 3 جفت آغازگر اختصاصي براي مكان ژني (GLU-B1) مطالعه و بررسي گرديد. در مجموع 9 آلل در لوكوس GLU-B1 يافت شد. بيشترين فراواني مربوط به آللb (BY8) بود. ميزان تنوع ژنتيكي براي هر آغازگر نشان داد كه آغازگر B1.2 (85/0) قادر به شناسايي چند شكلي هاي بيشتري نسبت به ساير آغازگر ها است. تجزيه خوشه اي به روش UPGMA انجام شد و در ضريب تشابه 62/0 براساس روش جاكارد ارقام به هشت گروه اصلي تفكيك شدند. نتايج نشان داد كه نمونه هاي گندم دوروم منابع ارزشمندي از لحاظ زيرواحد هاي سنگين گلوتنين هستند و مي توان از آنها در برنامه هاي اصلاحي جهت بهبود كيفيت محصولات حاصل از گندم استفاده كرد.

Genetic diversity assessment is a feasible approach and useful for germplasm. In this study, 30 genotypes of durum wheat were evaluated for GLU-B1 loci with three specific primer pairs. Nine alleles were present at the GLU-B1 locus. The b (BY8) allele was observed more frequently at the GLU-B1 locus. The amount of genetic variation for each primer that initiates B1.2 (0.85) primer were able to identify polymorphisms more than other primers. Cluster analysis was performed using UPGMA method and the similarity coefficient of 0.62 based on jaccard subdivided the genotypes into eight subgroups. The results revealed that the HMW subunits in durum wheat genotypes are valuable sources and they can be used in breeding program to improve the quality of wheat products.