گذار به مدرنيته در شعر ابتهاج و مقايسه آن با مدرنيته غربي

Ebtehaj transition to modernity in poetry and comparison with Western modernity

در مباحث نقد ادبي سنت، و نوگرايي(مدرنيسم) يكي از اصلي‌ترين مسايل در حوزه هنر و ادبيات است. به ويژه در جوامعي كه دوره گذار را طي مي‌كنند، دشوارترين و در عين حال تكنيكي‌ترين مساله است؛ به خصوص پيوند سنّت و نوگرايي. با ظهور آشكاراي شعر نو در عرصه ادبيات فارسي چهره‌هاي سرشناسي پاي در ميدان نوپردازي نهادند كه يكي از بارزترين اين چهره‌ها هوشنگ ابتهاج(ه.الف.سايه) بود. شاعري كه مي‌توان گفت به ايجاد نوعي اتحاد و همبستگي محكم ميان سنّت و مدرنيسم دست يافته است و اين پيوند را در اشعارش به وضوح مي‌توان ديد. مقاله حاضر با بررسي اشعار ابتهاج جلوه‌هاي سنّت‌گرايي و نوگرايي در اشعار وي، و چگونگي پيوند اين دو مقوله متمايز مي‌پردازد؛ و نشان خواهد داد كه هوشنگ ابتهاج نه مخالف سنت است و نه مخالف مدرنيته، بلكه در جهت پيوند ميان آن دو از هيچ تلاشي فروگذار نيست.

In discussions of literary tradition and modernism in the arts and literature is one of the main issues. Especially in the transitional period of their communities, the hardest, yet most technical problem; Especially the link between tradition and modernity .With the advent of modern poetry in Persian literature clearly prominent figures in the field of modernization became one of the most prominent faces Ebtehaj(H.alf.sayh) was. Poet who can be said to create a strong alliance between tradition and modernism has the link can see it clearly in his poems. This study investigated the effects of traditionalism and modernism Ebtehaj poetry in his poems, and how to link these addresses two distinct categories; And indicate that H. Ebtehaj not opposed to tradition and not against modernity, but the link between them, no effort is spared.