واكاوي رضامندي زنان روستايي شهرستان هرسين از كيفيت زندگي خود

Study satisfaction rural women Harsin Township from their quality of life

زنان روستايي، عامل بسيار مهمي در تحقق توسعه ي پايدار مي باشند. اين نيمه ي فراموش شده، علي رغم سعي و تلاش هاي فراواني كه متحمل مي شوند، از رفاه و كيفيت زندگي مناسبي برخوردار نيستند و در اكثر برنامه هاي توسعه مورد توجه قرار نمي گيرند. از اين رو، در اين پژوهش توصيفي- همبستگي سعي شده است كه به بررسي ميزان رضامندي زنان روستايي از كيفيت زندگي خود پرداخته شود. اين مطالعه بر روي 367 نفر از زنان روستايي شهرستان هرسين انجام گرفته است. براي انتخاب افراد، از روش نمونه گيري طبقه اي چند مرحله اي استفاده شد. به منظور جمع آوري داده ها، از پرسشنامه 4 قسمتي بهره گرفته شد. ضريب آلفاي كرونباخ بدست آمده، نمايانگر پايايي مناسب مقياس هاي طراحي شده است (بخش دوم 86/0، بخش سوم 84/0 و بخش چهارم 91/0). تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نشان داد كه ميزان رضامندي زنان روستايي از كيفيت زندگي خود متوسط رو به پايين مي باشد. هم چنين براساس يافته ها، زنان روستايي به ترتيب از نظر؛ تامين نيازهاي فرصت و فراغت، بهزيستي و نيازهاي اوليه احساس نارضايتي مي كنند و همين مسيله، كيفيت زندگي آنها را تحت تاثير خود قرار داده است.

Rural women have an important role in sustainable development. They are forgotten sides that donʹt have suitable wellbeing and quality of life and most of times donʹt attention to them in development program. So, the purpose of descriptive-correlational paper was to study satisfaction rural women Harsin Township from their quality of life. The population consisted of rural women that (n=8271) using a multistage sampling, 367 interviewed. Result revealed that satisfaction rural women Harsin Township was lower than average. Also, they were unsatisfied from opportunity, wellbeing and basic needs. It seems that this matter put negative influence on satisfaction rural women Harsin Township from their quality of life.