تفسير و نگرش مشتريان از هدف و نحوه برندسازي در ارايه محصول با استفاده از استراتژي مشاركت برند در ميان قوميتهاي اصلي ايران

محيط بي‌ثبات، بازارهاي پويا و شديد شدن رقابت براي وارد شدن به بازارهاي جديد، شركت‌ها را مجبور مي‌كند از استراتژي‌هاي خلاقانه برند مانند مشاركت برند استفاده كنند. با اين حال، با توجه به پيش زمينه ها و سيگنال هايي كه برند براي هريك از مشتريان دارد، قبل از هر چيز بايد از تفسير مشتريان براي اين تغيير آگاه شد. علاوه بر اين، برخي مشخصه هاي فرهنگي مي تواند به‌شدت بر تفاوت تفسيرهاي مشتريان از مشاركت برند تاثيرگذار باشد. لذا اين مقاله علاوه بر بررسي تفسير و نگرش مشتريان از مشاركت برند در برخي ابعاد به بررسي تفاوت قوميت هاي ايراني در تفسير از آن ها مي پردازد. براي اين منظور، از توزيع پرسشنامه در بين دانشجويان مديريت و مهندسي صنايع دانشگاه هاي تهران استفاده شد. اين پرسشنامه با استفاده از ادبيات موضوع و پژوهش‌هاي قبلي تهيه و با روش صوري و آلفا كرونباخ روايي محتوي و پايايي آن ها تاييد شد. در زمينه محصول و برند از سه محصول و شش برند استفاده شد. نتايج نشان مي دهد به جز مشاركت در محصول لپ تاپ كه به نظر مي رسد تفاوت عمده اي بين مشخص شدن و نشدن نحوه برندگذاري براي قوميت ها وجود ندارد، در بقيه موارد (خودرو و گوشي همراه) بين قوميت ها تفاوت وجود داشته است. در نهايت مي توان گفت بيشترين اختلاف رويكردي، بين قوميت هاي لر و كرد در زمينه فرضيه‌هاي پژوهش در ايران وجود دارد.