آزمون عليت تودا-ياماموتو ميان كارآفريني و نرخ بيكاري در بخش صنعت: مطالعه موردي استان سيستان و بلوچستان

Toda-Yamamoto Causality Test between Entrepreneurship and Unemployment Rates in Industry Section: Case Study Sistan and Baluchestan Province

كاهش نرخ بيكاري يكي از بارزترين اهداف برنامه‌ريزان و تصميم‌گيران اقتصادي كشورها محسوب مي‌شود و دستيابي به اين مهم سرآغاز از ميان بردن بسياري از مشكلات اقتصادي و اجتماعي خواهد بود. اخيراً از ميان عوامل متعدد تاثيرگذار بر نرخ بيكاري كارآفريني توجه انديشمندان را به خود معطوف نموده است. ارتباط ميان كارآفريني و نرخ بيكاري براي بسياري از محققان به معما تبديل شده است. از يك منظر تصميم به كارآفريني واكنشي است نسبت به نرخ بيكاري يا چشم‌انداز نگران‌كننده اشتغال در آينده كه اصطلاحاٌ به آن اثر ناچاري گفته مي‌شود. از نگاهي ديگر، كارآفرينان به‌دليل خلق فرصت‌هاي شغلي جديد موجب كاهش نرخ بيكاري مي‌شوند. نگاه نخست معتقد به ارتباط مثبت ميان كارآفريني و نرخ بيكاري مي‌باشد و نگرش دوم به برقراري ارتباط منفي ميان نرخ بيكاري و كارآفريني معتقد است. مطالعه حاضر به بررسي و آزمون ارتباط ميان كارآفريني و نرخ بيكاري در استان سيستان و بلوچستان با استفاده از رويكرد تودا – ياماموتو بين سال‌هاي (1389-1377) مي‌پردازد. نتايج حاصل از اين مطالعه اثر شومپيتر (اثر كارآفريني) را در استان سيستان و بلوچستان تاييد مي‌نمايد، اما اثر ناچاري تاييد نمي‌گردد. مشاهدات نشان‌دهنده رابطه علي يك طرفه از كارآفريني به نرخ بيكاري در استان مي‌باشند.

Decreasing unemployment rate is one of the most striking objects for economic planners and decision makers and achieving to this purpose, will lead to solve a lot of economic and social problems. Among many factors affecting unemployment rates, entrepreneurship has been an interesting topic for researchers for quite some time. The relationship between entrepreneurship and unemployment has posed a complex puzzle to scholars. One view, which has been called the unemployment push, or refugee effect, suggests that the decision to become an entrepreneur is a response to either being unemployed or else the perception of dismal future employment prospects. An alternative view suggests that entrepreneurship, by virtue of creating a new venture, contributes to the reduction of unemployment. While the first view suggests a positive relationship between entrepreneurship and unemployment, the second view suggests a negative relation between them. The present paper examines the relationship between entrepreneurship and unemployment in Sistan&Baluchestan Province through using Toda-Yamamoto approach in the period from 1998 to 2010. The results indicate that, Schumpeter effect for Province studied is established as a definite (impact of entrepreneurship rate on unemployment rate), but refugee effect (impact of unemployment rate on entrepreneurship rate) cannot be confirmed. The evidence generally supports the existence of a uni-directional causality that runs from entrepreneurship to unemployment rate for the case of Sistan&Baluchestan.