اثربخشي الگوي مديريت آموزش عربي بر رشد مهارت هاي اجتماعي دانش -آموزان پسر دوره متوسطه

Effectiveness of management Arabic education model on developing social skills in boy’s high school students

چكيده هدف از اين پژوهش كاربردي شبه‌آزمايشي، با طرح دوگروهي پيش‌آزمون‌-پس‌آزمون، شناساندن و توسعه كاربري الگوي تدريس بهرنگي در مديريت آموزش عربي و معرفي آن به‌عنوان الگوي جديدي در خانواده الگوهاي تدريس اجتماعي است. اين پژوهش همچنين به استفاده از اين الگو به‌مثابه بستري براي كاربرد مجموعه الگوهاي تدريس پردازش اطلاعات، انفرادي، و رفتاري و بررسي آثار آن بر رشد و توسعه مهارت هاي اجتماعي دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه مي‌پردازد. پژوهش در سه مرحله اجرا شد: 1) اجراي پيش‌آزمون براي اندازه‌گيري متغير وابسته در دو گروه؛ 2) به‌كارگيري متغير مستقل (آموزش به شيوه سنتي و نوين) در دو كلاس آزمايشي و سنتي و 3) سنجش دو متغير وابسته با پس‌آزمون. جامعه آماري پژوهش مشتمل بر كليه دانش آموزان پسر پايه هفتم دوره اول متوسطه شهرستان اسدآباد در سال تحصيلي93-92 بود. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس، چهار كلاس و هريك با 20 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شد. براي اندازه‌گيري، مقياس سنجش مهارت هاي اجتماعي ماتسون به كار رفت كه روايي و اعتبار آن به روش علمي محاسبه شده بود. نتايج تجزيه و تحليل اطلاعات، تاثير بسزاي الگوي مديريت آموزش عربي بر رشد مهارت هاي اجتماعي مناسب به لحاظ جسارت، رفتار تكانشي، سركشي، اطمينان زياد به خويشتن، حسادت و گوشه-گيري دانش‌آموزان را نشان داد. بنابر يافته‌هاي پژوهش، مي‌توان با استفاده از الگوي مديريت آموزش در آموزش عربي، رشد مهارت‌هاي اجتماعي مناسب دانش‌آموزان را افزايش داد.

The purpose of this quasi-experimental research with the two pre-test and post-test designs was to expand the use of Behrangi’s Management Education Model in teaching Arabic language, making it known as a new model in the family of social models of teaching. This research also study use of the model as a bed for using information processing, personal, and behavioral family of model of teaching, and its effects on the development and the growth of boy high-school students’ social skills. It was carried out in three stages: 1) pre-tests to measure the dependent variable in both groups; 2) implementing independent variables (traditional versus experimental teaching), and 3) assessing both dependent groups through the post tests. The study sample included all 7th grade students in secondary boy schools in Asadabad city at academic year 2013-2014. Four classes of 20 students each were selected randomly as samples. The instrument of research was Matson Social Skills which its validity and reliability was confirmed through statistical method. The results of the data analysis have indicated that the management education model has significant effect on teaching Arabic language and on the development and growth of appropriate positive social skills in boldness, impulsive and rebellion action, high confidence, jealousy, and isolation of students. Thus, the findings indicate that the management education model can also be used fruitfully in teaching Arabic and the model have significant effects on the development and growth of studentsʹ social skills.