جهت گيري ارزشي و سلامت اجتماعي جوانان

Youth Value Orientation and Social Wellbeing

امروزه سلامت اجتماعي از ابعاد مهم سلامت فردي محسوب مي شود و به عنوان ملاك و معيار توسعه انساني و اجتماعي، يكي از محورهاي اصلي بحث و گفتگو در مجامع و محافل علمي و سياست گذاري جهاني مي باشد. هرچند پژوهشي مستقل در زمينه سلامت اجتماعي قشر جوان در جامعه ايران انجام نشده است، اما محدوده تحقيقات مرتبط با موضوع، به طور ضمني نشان مي دهند كه جوانان ايراني از مولفه هاي سلامت اجتماعي تعريف شده، در حد لازم برخوردار نيستند و با وضعيت مطلوب فاصله دارند. بر اين اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان سلامت اجتماعي جوانان و شناخت علل و عوامل اجتماعي موثر بر آن به انجام رسيده است. اين پژوهش، برروي نمونه معتبر آماري به حجم 350 نفر از جوانان 15 -29 ساله شهر تهران با روش پيمايش و تكنيك پرسشنامه انجام شده است. براي سنجش سلامت اجتماعي، از مدل مفهومي كييز(مدل استاندارد فعلي) استفاده شده است. كييز بر مبناي رويكرد سلامت محور و در يك تحليل عاملي گسترده ، پنج بعد از سلامت اجتماعي را كه در سطح فردي عملياتي مي شوند، ارايه داده است. درتكميل چارچوب مفهومي كييز، از نظرات آهوويا نيز براي تبيين موضوع مورد مطالعه، استفاده شده است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه سلامت اجتماعي 11.9 درصد افراد نمونه، در حد كم، 40.8 درصد، در سطح متوسط و 47.4 درصد آنان نيز، در حد زياد بوده است. ميانگين اين شاخص (در بازه 0-100) 58.11 بوده است. همچنين از ميان عوامل مختلف مورد بررسي، متغير جمع گرايي با ضريب رگرسيوني 0.320 داراي بيشترين سهم در پيش بيني سلامت اجتماعي جوانان مي باشد و اين بدان معناست كه هرچه جوانان جمع گراتر باشند، ازسلامت اجتماعي بالاتري برخوردار خواهند بود.

Today, social wellbeing is regarded as one of the important foundations in individual health and as a criterion of human and social development is one of the major elements for arguing in scientific assemblies and forums and in the world policy making. Social wellbeing defines as the assessment of the oneʹs relationship with others, fellows and his/her community around and as such it can be considered as an important measure of life quality. Lacking an instinctive research of this in Iran, and considering the results of some related studies which have shown that Iranian youth are not socially health, the present study has been done in order to evaluate the aspects and causes of youth social health and identify the effective social factors in this regard. This study has been done according to a valid statistical sample consists of 350 Tehrani participants in the range of 15- 29 years old by using survey as the research method and the questionnaire as the technique. In order to evaluate social wellbeing, we have used Keyes concept model which considers five aspects of social health that are operated in personal level and are based on a health oriented approach in a broad factor analysis. In completing Keyes conceptual model and explaining our intended issue, we have used Ahuvia ideas. As a conclusion, there was an inverse significant relation between oneʹs values with his/her community about and his/her social wellbeing. Keywords: Social wellbeing, Individual health, Youth and Keyes model