بررسي خشونت فيزيكي در محل كار عليه پرسنل فوريت‌هاي پزشكي در سال 1392

Evaluation of Physical Violence against Emergency Personnel at Work in 2013

مقدمه: پرسنل فوريت‌هاي پزشكي به دليل ماهيت خاص شغل و قرارگيري در موقعيت‌هاي پرتنش، نسبت به ديگر پرسنل بخش درمان در معرض خشونت فيزيكي محل بيشتري قرار دارند. اين پژوهش با هدف بررسي خشونت فيزيكي محل كار عليه پرسنل فوريت‌هاي پزشكي شمال استان خوزستان صورت پذيرفت. مواد و روش: اين پژوهش به صورت مقطعي-توصيفي و به روش سرشماري بر روي تعداد 144 پرسنل فوريت پزشكي شمال استان خوزستان در سال 1392 انجام گرفت. اطلاعات، با استفاده از پرسشنامه تجربه خشونت فيزيكي و واكنش به خشونت و علل آن جمع‌آوري شد. داده‌ها توسط نرم‌‌افزار SPSS 18 و با استفاده از آزمون‌هاي توصيفي و استنباطي تحليل شدند. نتايج: يافته ها نشان داد 7/34درصد پرسنل خشونت فيزيكي را تجربه كرده بودند كه 7/85 درصد خشونت‌ها در صحنه حادثه اتفاق افتاده بود. همچنين 7/41درصد آن‌ها توسط خود بيماران به انجام رسيده بود. بين خشونت اعمال شده عليه پرسنل با شيفت كاري پرسنل(01/0P=) و محل ماموريت‌هاي اورژانسي(001/0P=) ارتباط آماري معني‌دار وجود داشت. به علاوه، شايعترين علت خشونت از نظر پرسنل، كمبود آگاهي مردم نسبت به وظايف فوريت‌هاي پزشكي بود و بيشترين واكنش در مقابل خشونت، دعوت كردن مهاجم به آرامش بود. بحث و نتيجه گيري: با توجه به ميزان بالاي خشونت فيزيكي عليه پرسنل فوريت ها، مي‌توان تدوين برنامه هاي بازآموزي جهت آموزش اقدامات لازم براي به حداقل رساندن خشونت محل كار و به حداكثر رساندن عملكرد موثر پرسنل در هنگام مواجهه با آن را پيشنهاد كرد. به علاوه آموزش مردم از طريق رسانه هاي جمعي پيشنهاد مي گردد.

Introduction: Due to the special nature of their job and exposure to stressful situations, medical emergency personnel are more prone to physical violence compared to other medical staff. This study aimed to investigate physical violence against emergency personnel in the north of Khuzestan province. Materials and Methods: This cross–sectional, descriptive study was conducted on 144 emergency personnel in north of Khuzestan province through census in 2013. The data were gathered using a questionnaire which consisted of three parts, namely physical violence experience, response to violence, and its causes. Then, the data were entered into the SPSS statistical software (v. 18) and analyzed using descriptive and inferential statistics. Results: The results showed that about 34.7% of the staff had experienced physical violence, 85.7% of which had occurred at the accident scene and 41.7% had been committed by the patients. A significant relationship was found between the violence performed against the emergency personnel and work shifts (P=0.01) and the location of emergency missions (P=0.001). Moreover, from the personnel’s point of view, the most common cause of violence was low public awareness towards the medical staff’s duties and the most common response to violence was inviting the offender to relax. Conclusion: Considering the high rate of physical violence against the emergency staff, retraining programs are recommended to be held in order to train the necessary actions to minimize workplace violence and maximize the personnel’s effective performance when exposed to violence.