رويكرد نشانه شناختي به مفهوم رنگ و كاربست آن در قرآن كريم

A Semiotic Approach to the Concept of Colorin the last Holy Book

نشانه شناسي واژه‌هاي قرآن بدين سبب از اهميت خاص برخوردار است كه اولاً خداوند آن را معجزه پيامبرش قرار داده و مخاطبان خود را به مبارزه طلبيده تا اگر قدر و توان آوردن يك سوره در برابر قرآن دارند، آن را عرضه نمايند، ثانياً متن قرآن به خودي خود، داراي واژگاني است كه با فرض حذف واژه قرآني و جانشين كردن واژه ديگر، همه معناي عباراتي كه در آيه آمده دچار اختلال مي‌شود. يكي از اين صدها واژه كليد در قرآن كريم، واژه‌هايي هستند كه به نحوي به رنگ دلالت دارند. اين رنگ‌ها بعضي جز رنگ‌هاي اصلي بوده كه علم فيزيك آنها را شناسايي كرده و بعضي غير اصلي مي‌باشند كه با طبيعت كاملاً هماهنگ و متناسبند. غرض از روي آوردن به اين مقوله، تحليل نشانه شناختي و كشف معاني واژگان مربوط به رنگ است تا در اين راستا توجه قرآن شناسان به اين بخش جلب شده و زيبايي‌هاي معنايي را از اين منظر به نظاره بنشينند. در اين مطالعه، از رويكردهاي نشانه شناختي، همچون "زبان مجاز"، "درون متنيت" و "تفاوت" (شامل روابط همنشيني و جانشيني) در تحليل واژگان مرتبط با و مفهوم رنگ استفاده شده تا معاني مستقيم (معنايي) و غير مستقيمي (كاربردي) كه از واژگان رنگ بدست مي‌آيد، مورد بررسي قرار گرفته، غير قابل جايگزين بودن بعضي از رنگ‌ها با رنگ‌هاي مشابه و استفاده عالمانه و خلاقانه از اين واژگان مشخص گردد. نتايج اين بررسي مورد استفاده مفسرين اين كلام الهي خواهد بود تا با ديد گسترده‌تري به مفاهيم قرآني توجه نموده و به ايجاد تفاسير علمي و نشانه شناختي اهتمام ورزند. همچنين اين نتايج، پيامي براي مترجمان قرآن خواهد بود تا در اين رهگذر، معادل‌هاي دقيقتري برگزينند.