كليدواژه :
appearance , collection of opposites , consciences , Essence , the Maghib invisibility , اجتماع نقيضين , ذات , بطون , ظهور , غيب مغيب , لابشرط مقسمي , عنقاي مغرب , absolute-divided , angha-e-moghrab
چكيده فارسي :
تقرير متداول و مرسوم از سخنان عرفا در خصوص مقام ذات حق تعالي، لابشرط مقسمي بودن آن است. اما در اين مقاله با الهام از تقسيم‌بندي عميق و جديدي كه مرحوم غروي اصفهاني از صرف حقيقت، ماهيت، و هويت ارايه داده است اعتبار ديگري كه در آن نه لحاظ با غير، كه مفاد لابشرط مقسمي است درنظر گرفته مي‌شود و نه عدم لحاظ با غير را اثبات كرده و اين اعتبار را مناسب‌ترين لحاظ براي ذات غيبي حق دانسته و به دنبال آن، اعتبار لابشرط مقسمي را مربوط به ذات حق در مقام ظهور و بروز در مجالي اسمايي و اعياني و تجلي و تنزل و تعين در مواطن و مطالع كوني و خلقي مي‌دانيم. اين در حالي است كه اعتبار مورد نظر ما، مربوط به لحاظ غيب الغيوب و ابطن كل الباطن و غيب مغيب و عنقاي مغرب و كنز مخفي دانستن ذات حق است كه بر طبق آن با فرايند ظهور و تجلي، تباين ذاتي داشته و هيچ‌گونه حضور و نزولي در محاضر ربوبي و حضرات وجودي نداشته، بلكه همچنان با وجود تعينات تفصيلي و تجليات نامتناهي، در كمون صرف و بطون محض، مستقر و مستغرق بوده و جامع و شامل و هاضم ظهور اسم الظاهر مقيد و بطون اسم الباطن مقيد كه از اسماي الهي هستند است. در ادامه شواهدي از عبارات عرفا در كتب عرفاني كه به طرز بسيار لطيفي به اعتبار مورد نظر ما، اشاره‌اي داشته‌اند را ذكر كرده، در بخش نهايي، كه مهم‌ترين بخش مقاله است، به لوازم ديدگاه مختار پرداخته شده و در پي آن، تمامي لوازم اعتبار لابشرط مقسمي ذات حق را ابطال و انكار كرده و مقابل آن‌ها را در مورد اعتبار مزبور، اثبات كرديم؛ لوازمي چون تحقق اجتماع و ارتفاع نقيضين در مرتبه غيب ذات، انكار تحقق اسما و صفات چه با حيثيت تقييدي اجمالي اندماجي و چه با حيثيت تقييدي تفصيلي شاني، تباين ذاتي داشتن با ظهور و تجلي در مرايي و مجالي، غيب مغيب و عنقاي مغرب و كنز مخفي‌ماندن ذات، سلب اسناد وجود اطلاقي و عدم اطلاقي، مجهول مطلق ازل و ابد بودن ذات حق و مقام مسكوت عنها.
چكيده لاتين :
The absolutely unconditioned status is the usual reading of theosophists’ words regarding the essence of God. But in this article inspiring from a deep and novel division, offered by late Gharavy Isfahany, known as Kompany, regarding the mere truth, quiddity and identity, we will prove another consideration in which neither considering others, so the tenor of the absolutely unconditioned is taken, nor non-considering others is considered. Also we recognize the consideration, the most suitable attention to God’s furtive essence and in the wake of it we consider the absolutely unconditioned in connection with god’s essence in the level of appearance and divulgence in nominal, genuine, emersion, comedown, and creatures places and opening verses. On the other hand, the consideration is related to the attention to the most secretive of the secrets, and the most intrinsic conscience of every consciences and the invisible Maghib and Angha-e-Maghreb and knowing the God as the hidden treasure which is in inherent heterogeneity with the process of appearance and emersion and has no presence and descent in God and the existential Hadavat presences, rather it is deep-seated and steeped in the mere secret and mere consciences, with stairs extended and emerged infinitely. Also being comprehensive, it involves the appearance of restricted Esm-alzaher and consciences of restricted Esm-albaten which are from divine names. Also we present some theosophists’ statements from some theosophical books in which they tenderly have had hinted the consideration in question. At the final section, the most important section of this paper, I want to deal with the implications of my viewpoint. I disprove and deny the consequences of the absolutely unconditioned consideration of God, and demonstrate their opposites, regarding the aforesaid consideration, consequences like the realization of the collection and the disavow of the opposites in the stair of invisibility of essence, denying the realization of names and epithets, either with dissolved glancing limited mode or extended limited one, having inherent heterogeneity with appearance and emersion in mirrors and places of appearance, the Maghib invisibility, Angha-e-Moghrib, the essence remaining, hidden treasure, divesting aspiration of absolute and inapplicable being, eternity of absolute unknown of God’s essence and the stair left unsaid.
