بررسي شدت نسبي سيگنال تصاوير Magnetic Resonance در بافت رتروديسكال و عضله پتريگوئيد خارجي و رابطه آن با يافته‌هاي Magnetic Resonance Imaging

Evaluation of the relationship between relative signal intensity of magnetic resonance images of retrodiscal tissue and lateral ptrygoid muscle and magnetic resonance imaging findings

زمينه و هدف: جابجايی ديسك يكی از شايع‌ترين اختلالات مفصل گيجگاهی فكی است و (MRI) Magnetic Resonance Imaging استاندارد طلايی در تشخيص آن می‌باشد. اين اختلال می‌تواند تغييراتی در شدت سيگنال تصاوير MR به وجود آورد. هدف از اين مطالعه بررسی ارتباط بين شدت نسبی سيگنال تصاوير MR در بافت رتروديسكال و عضله تريگوئيد خارجی با انواع جابجايی قدامی ديسك و نيز Flattening سر كنديل در بيماران مبتلا به (TMD) Temporomandibular Disorder بود. روش بررسی: در اين مطالعه كه از نوع گذشته‌نگر می‌باشد، 31 تصوير MR بيماران مبتلا به جابجايی قدامی ديسك بررسی شد. پس از اندازه‌گيری شدت نسبی سيگنال در سه ناحيه بافت رتروديسكال، سر فوقانی و سر تحتانی عضله تريگوئيد خارجی، ارتباط ميان شدت نسبی سيگنال با نوع جابجايی قدامی ديسك توسط آزمون Repeated Measured ANOVA ارزيابی و در هر كدام از 3 فضای مذكور از آناليز T-test جهت مقايسه گروه دارای Condyle Flattening و گروه فاقد آن استفاده شد. يافته‌ها: در اين تحقيق رابطه ميان شدت نسبی سيگنال تصاوير MR با نوع جابه‌جايی قدامی ديسك در ناحيه رتروديسكال، در محل سر فوقانی عضله تريگوئيد خارجی و در محل سر تحتانی عضله تريگوئيد خارجی معنی‌دار نشد (3/0=P). همچنين ارتباط معنی‌دار آماری ميان شدت نسبی سيگنال تصاوير MR و Flattening سر كنديل در بافت رتروديسكال، در سر فوقانی عضله تريگوئيد خارجی و در سر تحتانی عضله تريگوئيد خارجی يافت نشد (05/0

Background and Aims: Disc displacement is the most common temporomandibular joint disorder and magnetic resonance imaging (MRI) is the gold standard in its diagnosis. This disorder can lead to changes in signal intensity of magnetic resonance (MR). The purpose of this study was evaluation of correlation between relative signal intensity of MR images of retrodiscal tissue, superior and inferior head of lateral ptrygoid muscle with type of anterior disk displacement and condylar head flattening in patients with temporomandibular disorder (TMD). Materials and Methods: In this retrospective study, 31 MR images of patients who had anterior disc displacement were evaluated. After relative signal intensity measurement for retrodiscal tissue, superior and inferior head of lateral ptrygoid muscle, the correlation between relative signal intensity and type of anterior disc displacement was evaluated with repeated measure ANOVA test. In each of these 3 areas, t-test was used to compare the groups with and without condylar head flattening. Results: The correlation between relative signal intensity of MR images and type of anterior disc displacement in retrodiscal tissue, superior and inferior head of lateral ptrygoid muscle was not significant. There was also no statistically significant correlation between relative signal intensity of MR images and flattening of condylar head in retrodiscal tissue, superior and inferior head of lateral ptrygoid muscle (P>0.05). Conclusion: According to findings of this study, relative signal intensity of MR images in retrodiscal tissue, superior and inferior head of ptrygoid muscle is not a good predictor for type of anterior disc displacement and flattening of condylar head. It seems that this cannot be used as a diagnostic marker for TMD progression.