نقد و بررسي رويكرد صامت انگارانه به متن

Survey and Critique of the Silence Approach to Text

چكيده جان مايه نظريه قبض و بسط تيوريك شريعت، «صامت دانستن متن» و فاهمه محوري در امر تفسير است و ستون اصلي تز صامت بودن متن نيز بر «مصرف‏كننده مطلق بودن معرفت ديني» استوار‌ است. سروش در باب اينكه «معناي متن از كجاست؟» نگرش مخاطب محوري داشته و همچون گادامر و دريدا معتقد است معناي متن همان فهم مخاطب و مفسر يا ظهوري است كه در جريان پرسش و پاسخ، براي خوانندگان و مخاطبان حاصل مي شود و البته وابسته به آنهاست. اين سخن مشكلات زيادي از جمله نسبي گرايي، نقض غرض در ارسال رسل و انزال كتب، نفي امكان حصول معرفت و ... را در پي خواهد داشت. اين مقاله با نگاهي به مباحث هرمنوتيك، اين عنصركليدي يعني «صامت بودن متن ديني» كه بنيان و اساس تيوري قبض و بسط است مورد تبيين و بررسي قرار داده است.

Abstract "Silence of text" is the basis for the theory of “contraction and expansion of Shariah” and this idea is based on the assumption of “being an absolute consumer of religious knowledge”. Soroush, like Gadamer and Derrida, adopts an audience-centered approach in answering the question of: Where does the meaning of the text come from? His answer is that the meaning of the text resides in the understanding that emerges from the audience’s interpretation of the text individually or through question and answer. This idea has a number of consequences including relativism, violation of order in sending messengers and the revelation of the holy book, and the negation of the possibility of achieving wisdom. The present paper aims at delineating the origins of the idea of "silence of text" taking a hermeneutical perspective.