مقايسه كلينيكي دو روش Semilunar Coronally Positional Flap و Subepithelial Connective Tissue Graft در پوشش سطح عريان ريشه

Clinical comparision of semilunar coronally positional flap and subepithelial connective tissue graft in root coveraging procedure

زمينه و هدف: تا به امروز از روش‌های جراحی متعددی جهت پوشش سطح ريشه‌های عريان استفاده گرديده است. در اين خصوص روش Subepithelial Connective Tissue Graft (SCTG) به عنوان روشی مؤثر شناخته شده است. از ميان جراحی‌های موكوژنژيوال Semilunar Coronally Positioned Flap (SCPF) تكنيكی ساده جهت پوشش سطح ريشه بوده كه در آن نيازی به جراحی دوم جهت برداشتن بافت از كام بيمار نمی‌باشد. هدف اين مطالعه، مقايسه نتايج اين دو روش در پوشش سطح ريشه است.روش بررسی: مطالعه بر روی 40 تحليل لثه باكالی كلاس Miller I (mm2 ) انجام گرفت. نمونه‌ها به طور تصادفی در دو گروه SCTG، SCPF قرار گرفتند. ارتفاع تحليل (RH)، عرض تحليل (RW)، عرض بافت كراتينيزه (WKT)، عمق پروبينگ (PD)، حد چسبندگی كلينيكی (CAL)، در ابتدای مطالعه و 1، 3 و 6 ماه پس از جراحی اندازه‌گيری شدند. اطلاعات حاصله از مطالعه با استفاده از آناليز آماری "Independent t-test" و "Repeated measure ANOVA" بررسی و مقايسه شدند.يافته‌ها: متوسط پوشش ريشه در SCPF و SCTG به ترتيب 88% و 71% بود، پوشش ريشه به ترتيب 55% و 45% موارد به صورت كامل بود. هيچگونه تفاوت آماری آشكاری بين دو گروه از نظر ميزان WKT, CAL, PD, RW وجود نداشت (به استثناء WKT كه در ماه سوم پس از جراحی در گروه SCPF اندكی بيشتر بود). كاهش RH به طور آشكاری از ماه دوم تا انتهای مطالعه در گروه SCPF مشاهده گرديد كه در ارتباط با ميزان پوشش بيشتر در اين گروه می‌باشد.نتيجه‌گيری: براساس يافته‌های اين مطالعه در صورتی كه لثه از ضخامت كافی برخوردار بوده و عرض لثه كراتينيزه در آن كافی باشد، روش SCPF می‌تواند به عنوان جايگزين روش SCTG در درمان ضايعات Miller class I به كار رود.

Background and Aim: Several surgical approaches have been used to achieve root coverage. The Subepithelial Connective Tissue Graft (SCTG) procedure has been shown to be a predictable means to treat gingival recession. Semilunar Coronally Positioned Flap (SCPF) is a simple mucogingival surgery to cover the exposed root surface without harvesting the palatal connective tissue. The purpose of this study is to compare the outcome of gingival recession therapy using SCTG and SCPF. Materials and Methods: Forty Miller class I buccal gingival recessions (≥2mm) were selected. Recessions were randomly assigned to receive either the SCPF or SCTG. Recession Height (RH), Recession Width (RW), Width of Keratinized Tissue (WKT), Probing Depth (PD), Clinical Attachment Level (CAL), were measured at baseline, 1, 3, and 6 months after surgery. The data were analyzed using independent t-test and Repeated Measure ANOVA. Results: The average percentages of root coverage for SCPF and SCTG were 88% and 71%, respectively; and the complete root coverage observed were 55% and 45%, respectively. There were no significance differences between the two groups with regard to RW, PD, CAL, WKT (except in the third month after surgery which was slightly greater in SCPF group). RH was significantly decreased from 2 to 6 months after surgery in SCPF group. Conclusion: The findings from this study indicate that if the tissue thickness and initial width of keratinized tissue are sufficient, SCPF may be a good substitute for SCTG in treatment of Miller class I gingival recessions.