بررسي تطبيقي سيماي دنيا در شعر بهار و شيخ ناصيف يازجي

مقاله حاضر به بررسي تطبيقي ديدگاه محمد تقي بهار شاعر، اديب و محقّق ايراني و ناصيف يازجي شاعر لبناني در مورد دنيا مي پردازد. اين دو شخصيت از دو زبان و فرهنگ متفاوت برخاسته، و از مضامين اخلاقي و حكمي در ديوانشان به وفور استفاده كرده اند تا آنجا كه ناصيف يازجي به عنوان شاعر حكمت شناخته شده است. ملك الشعراي بهار هم در ديوان خود، ?قطعات، مثنوي ها، حكمت هاي فراواني را به‌كار برده است. بين اين دو شاعر بزرگ زبان و ادبيات فارسي و عربي قرابت و مشابهت هاي فكري، روحي، فلسفي و ...وجود دارد. اين تحقيق به روش تحليلي – توصيفي با استقرا و استخراج شواهد و تحليل آن‌ها و براساس مكتب آمريكايي ادبيات تطبيقي انجام شده است.