نوارهاي سلطنتي در ايران از آغاز شكل‎گيري (در دوران مادها) تا پايان دوره ساساني

Royal Ribbons in Iran from the Beginning of their Establishment (in Medes Era) to the End of the Sassanid Era

نوارهاي سلطنتي به عنوان يكي از مهم‎ترين عناصر نمادين براي تعيين جايگاه پادشاهان و درباريان، در هنر دوره‎هاي سلطنتي ايران كاربردي ويژه داشته‎است. اين مقاله در پي آن است كه با بررسي نوارهاي سلطنتي، از زمان مادها تا پايان دوره ساساني، سير تكامل اين نوارها را توضيح دهد. براي نيل به اين هدف، نقش‎هاي نواردار از زمان مادها تا پايان دوره ساساني مورد مطالعه قرارگرفت و سيري منطقي و تكاملي در آن مشاهده شد، چنان‎كه اين نوارها در آغاز جزيي از كلاه مادها بود و نمادي براي درباريان؛ در دوره اشكاني، هويتي مستقل يافت و نمادي براي پادشاهي شد؛ از طريق حاكمان پارس، نوارهاي سلطنتي به دوره ساساني راه يافت و به اوجِ شكوه و جلال رسيد، چراكه هنر شاهانه ساساني نيازمند چنين نمادي براي سلطنت بود و اين مدعا در بررسي جايگاه عناصر، اشيا و اشخاصي كه در هنر ساساني نواردار ترسيم شده‎اند، قابل مشاهده است.

Royal ribbons, as one of the important symbolic elements to determine the status and position of the kings and courtiers, had a special place in the art during Iranian royal eras. This article is trying to explain the process of this revolution by researching these royal ribbons from the Medes era to the end of the Sassanid era. To achieve this goal, the patterns with ribbons from Medes to the Sassanid were studied, in which a logical and evolutionary process was observed. Initially, these ribbons were part of Medesʹ hats and a symbol for courtiers. In Parthians era, they found an independent identity and became a symbol for kingdom. Royal ribbons found their places in the Sassanid era through Persian rulers and found a high magnificence and glory, because the art of Sassanid kingdom needed such a symbol for majesty. This claim is visible in researching the position of elements, objects and people, represented in the art of Sassanids with ribbon, is observable.