پديد آورندگان :
رفيعيان، مجتبي نويسنده دانشيار گروه شهرسازي، دانشگاه تربيت مدرس , , حساميان، فرخ نويسنده محقق معماري و شهرسازي , , حدادان يزدي، كيميا نويسنده پژوهشگر دكتري، گروه برنامه ريزي شهري، دانشگاه UCLA، آمريكا ,
كليدواژه :
بافت هاي ناكارآمد شهري , تهران , مديريت توسعه زمين , رشد هوشمند
چكيده فارسي :
در پي بروز مسايل و مشكلات ناشي از رويكردهاي سنتي به زمين و تهيه طرح هاي صرفا كالبدي براي هدايت توسعه زمين، رويكردهاي نوين به برنامه ريزي كاربري زمين شهري ، ابعاد گوناگون موثر بر و متاثر از زمين را در نظر گرفته و الگوي توسعه ي زمين را در جهت تامين حداكثر منافع براي حيات شهري ضابطه مند مي نمايند و به اين منظور بر شيوه هاي اجرايي طرح ها، راهبردها و سياست هاي پيشنهادي تاكيد دارند. در پژوهش حاضر، مديريت توسعه زمين به عنوان حلقه واسط ميان طرح و اجرا معرفي شده كه ساختار اصلي طراحي يك الگوي مديريت توسعه زمين را تشكيل ميدهد. هدف از تهيه اين مقاله تبيين و كاربرد نحوه كاربست رويكرد رشد هوشمند در حوزه مديريت توسعه زمين به منظور افزايش تحقق پذيري طرح ها به لحاظ اجرايي و انطباق راهبردها و سياست هاي توسعه با فرصت ها و تهديدهاي بافت هاي شهري موجود است. رشد هوشمند نيز به عنوان يك رويكرد نوين در مبحث مديريت توسعه مطرح شده است كه براي تعيين اهداف و مسير توسعه در مدل مديريت زمين مورد نظر به كار مي رود. در ادامه، اين مدل در محدوده يافت آباد به عنوان نمونه اي از الگوي ناكارآمدي توسعه زمين مورد آزمون قرار گرفته است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه در يك محدوده شهري عواملي چون بي توجهي به نقش گروه هاي ذينفع و ذينفوذ در گرايش هاي توسعه زمين و نبود ضوابط و مقررات مدون در كنار محدوديت ها و مشكلات اقتصادي ، اجتماعي و كالبدي تاثير به سزايي در ناكارآمدي الگوي توسعه زمين دارد؛ در حالي كه در يك مدل مدون مديريت زمين ، بررسي تاثير و تاثرات اين عوامل با معيارهاي ناكارآمدي توسعه زمين ميتواند مسير و جهت راهبردهاي اصلي توسعه مجدد محدوده را مشخص نمياد. به منظور طرح ريزي براي اجراي اين راهبردها، ساختار پيشنهادي مدل انطباق يافته مديريت زمين مجموعه جامعي از طرح ها ، برنامه ها و سياست هاي اجرايي را به صورت «كد توسعه» ارايه مي كند.
چكيده لاتين :
Land development constitutes the physical pattern of development, which is subject to many influ ences by economic, social, management and political issues. Land use planning as a base for urban planning has always been looking forward to optimize the future land development. Contemporary plans - i.e. the traditional form of planning - introduced zoning of land uses and urban facilities that were a failure through implementation; reasoned by weaknesses such as disregarding the spatial as pects of land development and two-dimensional plans for future land use without establishment of implementation supplies. Looking forward to reduce these weaknesses, the new paradigms for land use planning take some efforts to consider different aspects of land development patterns and empha size on methods and models for implementing the strategies, policies and local plans, legalizing the land development for optimum public advantages through urban life. In this research, the challenge is opened by a review of the history of land use theories, plans and methods and instruments of im plementation. The theory of Stewart Chapin for land use planning process is described, where land development management plan is the last step of the process, regarded as the conjunction of land de-velopment plans and the process of implementation. Keeping focus on this issue, the analytical model of this research stands on the framework of development management plans composing the “Model of Land Management”. Furthermore, “Smart Growth”, a new paradigm of growth management and control of development, is introduced and analyzed to adapt the inefficient patterns of development in Tehran, setting the direction of the model’s main goals and strategies. Finally, the model is examined through “Yaft Abad District”. The results demonstrate that some factors such as discarding the role of the main stakeholders and lack of integrated policies and regulations as well as common social, economic and physical weaknesses, aggravate the causes of inefficient land development. Mean while, analyzing the causes and effects of land management with inefficiency criteria of development, through an adopted model of land management, could set the direction and main strategies of smart development. Designing the implementation process in Yaft Abad District, four main criteria of land management defined a “Development Code” for: building regulations, economic programs, urban design, design standards and public, private and stakeholders’ partnership.
