بررسي تاثير اخلاق در فلسفه نظري تاريخ با نگاه بر نهج‌البلاغه

Examinig the effect of Ethics in theoretical philosophy and historyin view of Nahj-ol-Balagha

جايگاه اخلاق در فلسفه نظري تاريخ و عبرت‌پذيري از اخلاقياتي كه موجب سعادت و هلاكت جوامع شده است يكي از مباحث مهمي ‌است كه در بخش‌هاي مختلفي از نهج‌البلاغه مورد توجه قرار گرفته است. در نگاه امام علي(ع) تاريخ بشريت داراي آغازي و پاياني است كه در مسيري سينوسي گاهي رو به پيشرفت و گاهي رو به افول در حال حركت است و در نهايت با ظهور مهدي موعود به تكامل خود مي‌رسد. از آنجا كه در نهج‌البلاغه تاريخ در كليت حوادث و نه در جزييات تكرارپذير است و بين قوانين عام حاكم بر تاريخ و اخلاقيات يك جامعه ارتباط متقابلي وجود دارد مي‌توان پيش‌بيني‌هايي را براي جوامع در نظر گرفت زيرا انتخاب افراد در حوزه بينش و اخلاقيات، حركت آن جامعه را در مسير رشد يا انحطاط قرار مي‌دهد. در اين مقاله با روش كتابخانه‌اي، عوامل مذكور دركلام امام(ع) با موضوعيت تاثير اخلاق در فلسفه نظري تاريخ مورد بررسي قرار گرفته است.

The position of Ethics in theoretical philosophy, history, taking-lessons from some moral qualities that might lead to happiness and destruction of communities is one of the important issues that have been discussed in different parts of Nahj-ol-balagha. In Imam Ali’s view, human history has a beginning and an end which like the course of a sinus is sometimes moving forward and sometimes declining and which finally comes to an end by the advent of Imam Mahdi to evolve Because in Nahj-ol-balagha the history is repeated in its generalities and not in details, the general rules are governing the interaction of history and morality of a society, it is possible to predict consequences for communities since selection of individuals in the areas of vision an morality might move the society in the direction of development or decline. In this article, we have studied the mentioned factors, have inquired into the effect of ethics on historical philosophy by attention to Imam Ali’s words (Nahj-ol-balagha).