مقايسه بازشناسي عواطف چهره اي در خرده ريخت هاي اسكيزوفرني و ارتباط آن با علايم مثبت و منفي

The Comparison of FacialEmotion Recognition in Schizophrenia Subtypes and its Relationship with Positive and Negative Symptoms

نقص در بازشناسي عواطف چهره اي از جمله مشكلات برجسته ي بيماران اسكيزوفرن مي باشد با اين وجود اطلاعات اندكي در خصوص چگونگي اين نقص در زير گروه هاي اسكيزوفرن موجود مي‌باشد. از اين رو هدف پژوهش حاضر، مقايسه بازشناسي جلوه هاي عواطف چهره اي بين سه زير گروه اسكيزوفرن پارانوييد، آشفته و باقيمانده و نيز ارتباط آن با علايم مثبت و منفي اين بيماران مي باشد. پژوهش حاضر توصيفي و از نوع علي مقايسه اي مي باشد. به شيوه نمونه گيري در دسترس و بر اساس تشخيص روانپزشكي، مصاحبه باليني و ملاك هاي ورود و خروج، 60 بيمار مبتلا به اسكيزوفرن در بيمارستان رازي شهر تهران انتخاب شدند (19 بيمار پارانوييد، 21 بيمار آشفته، 20 بيمار باقيمانده). ابزارهاي پژوهش شامل آزمون بازشناسي عواطف چهره اي و مقياس علايم باليني PANSS بود. براي تحليل داده ها از آزمون تحليل واريانس يك راهه و آزمون هاي تعقيبي، و نيز آزمون همبستگي غيرخطي ايتا استفاده شد. نتايج نشان داد كه عملكرد بيماران آشفته در مقايسه با ديگر زيرگروه ها در بازشناسي عواطف چهره اي ضعيف تر مي باشد و پس از آن به ترتيب بيماران نوع پارانوييد و باقيمانده بيشترين نقص را داشتند. بعلاوه نقص در بازشناسي با علايم منفي بيماران رابطه ي معنادار داشت. به طوركلي، شدت نقص بازشناسي عواطف چهره اي در بين زيرگروه هاي مختلف بيماران اسكيزوفرني متفاوت مي‌باشد.

Abstract Deficiency in facial emotion recognition is among the main problems schizophrenia patients are facing. However, there is little information about this deficit in subtypes of schizophrenia. The present study aims to compare the facial emotion recognition in the three subgroups of schizophrenia (i.e. paranoid, disorganized, and residual), and to study its relationship with positive and negative symptoms. The research was descriptive with a causal-comparative design. Using convenience sampling and based on psychiatric diagnosis, clinical interview, and inclusion- exclusion criteria, 60 subjects were selected from amongschizophrenia patients at Razi hospital in Tehran (including 19 paranoid patients, 21 disorganized patients, 20 residual patients). The research instruments were facial emotion recognition test and clinical symptom scale (PANSS). The data was analyzed by one-way ANOVA, post hoc tests, and non-linear correlation test. The results showed that disorganized patients had more impairment in the facial emotion recognition compared to other subtypes of schizophrenia. Subsequently, paranoid and residual patients showed major impairment, respectively. Moreover, there was a significant relationship between deficit in emotion recognition and negative symptoms in the patients. Altogether, the intensity of deficit in facial emotion recognition is different among different subtypes of schizophrenia.