عنوان مقاله :
آسيب شناسي بافتي پانكراس در موشهاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزوتوسين و تحت درمان با عصاره اتانولي گياه خرفه
پديد آورندگان :
مرتضوي، پژمان نويسنده گروه پاتوبيولوژي دامپزشكي، واحد علوم و تحقيقات، دانشگاه آزاد اسلامي، تهران، ايران , , آقاييميبدي، مريم نويسنده گروه علوم پايه دامپزشكي، واحد علوم و تحقيقات، دانشگاه آزاد اسلامي، تهران، ايران , , پوستي، ايرج نويسنده گروه علوم پايه دامپزشكي، واحد علوم و تحقيقات، دانشگاه آزاد اسلامي، تهران، ايران , , حسيني، سعيد نويسنده گروه علوم پايه دامپزشكي، واحد علوم و تحقيقات، دانشگاه آزاد اسلامي، تهران، ايران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 46
كليدواژه :
استرپتوزوتوسين , ديابت , موش صحرايي , گياه خرفه
چكيده فارسي :
بيماري ديابت شيرين شامل مجموعهاي از اختلالات متابوليك است كه روي هم باعث افزايش قند خون ميشوند و عواملي چون ژنتيك، عوامل محيطي، عادات و سبك زندگي در ايجاد آن دخالت دارند.
در اين مطالعه به منظور بررسي اثر عصاره الكلي گياه خرفه بر آسيبشناسي بافتي پانكراس در موشهاي صحرايي ديابتي از 36 سر موش صحرايي نر بالغ نژاد ويستار استفاده گرديد كه در شش گروه به ترتيب شامل: 1- كنترل سالم، 2- ديابتي با استرپتوزوتوسين، 3- ديابتي با استرپتوزوتوسين و درمان با دوز 200 mg/kg عصاره خرفه به مدت 4 هفته(T1)، 4- ديابتي با استرپتوزوتوسين و درمان با دوز 400 mg/kg عصاره خرفه به مدت 4 هفته(T2)، 5-درمان با عصاره خرفه با دوز 200mg/kg به مدت 4 هفته و سپس ديابتي كردن موشها با استرپتوزوتوسين(T3)، 6-درمان با عصاره خرفه با دوز 400mg/kg به مدت 4 هفته و سپس ديابتي كردن موشها با استرپتوزوتوسين(T4) مطالعه شدند. پس از پايان دوره آزمايش تمام موشها پس از بيهوشي، آسان كشي شده و پانكراس آنها به منظور تهيه مقاطع هيستوپاتولوژي در فرمالين بافر 10% قرار داده شد.
نتايج آسيبشناسي بافتي نشاندهنده تخريب جزاير لانگرهانس و نكروز سلولهاي جزاير و نفوذ سلولهاي التهابي در گروه ديابتي بود كه شدت اين جراحات در گروههاي درمان با عصاره خرفه كاهش معنيداري را نشان داد. اين كاهش در گروههاي T3 و T4 نسبت به بقيه بيشتر بود.
نتايج اين مطالعه نشاندهنده اثرات ضد ديابتي عصاره گياه خرفه ميباشد كه احتمالاً اين نقش را از طريق خاصيت آنتي اكسيداني خود ايفا مي كند.
چكيده لاتين :
Diabetes mellitus is a constellation of metabolic disorders that increase blood glucose and factors such as genetics, environmental factors, life-style habits that are involved in creating.
In this study, to evaluated the effect of alcoholic extract of purslane on diabetic rats, 36 adult male Wistar rats were used in six groups, respectively, including healthy controls, diabetic with streptozotocin, diabetic with streptozotocin and treated with Purslane extract (200 mg/kg) for 4 weeks (T1), diabetic with streptozotocin and treated with Purslane extract (400 mg/kg) for 4 weeks (T2), treatment with Purslane extract (200 mg/kg) for 4 weeks thereafter induction of diabetes with streptozotocin (T3), treatment with Purslane extract (400 mg/kg) for 4 weeks and then inducing diabetes with streptozotocin (T4). Blood glucose was measured at the end of each week. At the end of experiment, all rats were euthanized, and pancreas tissue samples were placed in 10% buffered formalin and referred to pathology laboratory for histopathology slides preparation.
Histopathological findings demonstrated islet cell necrosis and inflammatory cell infiltration in diabetic rats. Purslane extract-treated groups showed significant reduction in the severity of the injuries. This reduction was greater in T3 and T4 groups compared to others. The results obtained showed anti-diabetic activities of purslane extract which is probably related to its antioxidant properties.
عنوان نشريه :
پاتوبيولوژي مقايسه اي
عنوان نشريه :
پاتوبيولوژي مقايسه اي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 46 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان