عنوان مقاله :
تاثيردانه گياه جو (Hordeum vulgare L.) برتكوين بافت ريه در جنين موشهاي صحرايي ديابتي
پديد آورندگان :
اربابي، فاطمه نويسنده كارشناس ارشد زيست شناسي علوم جانوري ـ تكويني، دانشكده علوم زيستي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال، تهران، ايران , , ميناييزنگي، باقر نويسنده دكتري تخصصي بافت و جنين شناسي پزشكي، دانشيار گروه بافت شناسي، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي تهران، تهران، ايران , , صدوقي، مهرانگيز نويسنده دكتري تخصصي زيست شناسي جانوري، استاد گروه زيست شناسي، دانشكده علوم زيستي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال، تهران، ايران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 47
كليدواژه :
استرپتوزوتوسين , ديابت , تكوين , ريه , گياه جو
چكيده فارسي :
هدف از اين تحقيق تاثيردانه گياه جو برتكوين بافت ريه در جنين موشهاي صحرايي ديابتي ميباشد. مطالعه تجربي روي 60 سر موش صحرايي در 4 گروه به شرح زير انجام گرفت: 1. كنترل، 2. غير ديابتي + مصرف جو (روزانه 300 گرم بصورت مصرف خوراكي)، 3. ديابتي + غذاي معمولي، 4. ديابتي + مصرف جو (روزانه 300 گرم بصورت مصرف خوراكي). القا ديابت با تزريق داخل صفاقي استرپتوزوتوسين ايجاد شد. در روز 21 بارداري جنينها از شاخ رحمي خارج شدند؛ طول سري ـ دمي و وزن جنينها اندازهگيري شد؛ پس از آمادهسازي بافتي، رنگآميزي هماتوكسين-ايوزين انجام شد و بافت ريه جنينها با ميكروسكوپ نوري مورد بررسي قرارگرفت. در گروه ديابتي + غذاي معمولي برونشيول ها، آلويلها و نوموسيتها تكوين كمتري نسبت به گروه كنترل داشت و بيشترين عروق پرخون و التهاب ديوارههاي بينابيني در اين گروه ديده شد. گروه ديابتي + مصرف جو برونشيولها، آلويلها و نوموسيتها تكوين بيشتري نسبت به گروه ديابتي + غذاي معمولي داشت، در اين گروه عروق پرخون و التهاب ديوارههاي بينابيني كمتر از گروه ديابتي + غذاي معمولي ديده شد. وزن جنينها در گروه ديابتي + غذاي معمولي افزايش يافته بود در حالي كه در گروه ديابتي + مصرف جو اين مقدار تا حدودي كاهش داشت ولي معنادار نبود. طول سري ـ دمي در جنينهاي گروه ديابتي + غذاي معمولي نسبت به گروه كنترل كاهش داشت كه مصرف جو درگروه ديابتي + مصرف جو نيز تاثيري بر رفع آن نداشت. به نظر ميرسد كه مصرف دانه جو در تكوين بافت ريه جنين موشهاي ديابتي مفيد باشد. مصرف جو ميتواند تا حدودي افزايش وزن ناشي از ديابت را تعديل بخشد ولي دررفع كاهش طول سري ـ دمي ناشي ازافزايش قند بيتاثير است.
چكيده لاتين :
The goal of this research is to see how barley grains affect the development of lung tissues in the embryo of diabetic albino rats.
An empirical study was done on 60 albino rats in four groups:
1. Control
2. Healthy + barely diet
3. Diabetic + normal food
4. Diabetic + barely diet
A peritoneal injection of streptozotocin was used to develop diabetes in the rats. In the 21st day of pregnancy the embryos were removed from the uterine horns, weighed and measured from head to tail. After tissue processing, H&E staining was done and the embryos’ lung tissues were analyzed using an optical microscope.
The diabetic + normal food group showed less development in bronchioles, alveoli and pneumocyte compared to the control group and had hyperemic vessels and the most inflamed alveolar interstitial tissue. The diabetic + barely group had more developed bronchioles, alveoli and pneumocyte compared to the diabetic + normal food group. This group has fewer hyperemic vessels and inflamed alveolar interstitial tissue compared to the diabetic + normal food group. The embryos in the diabetic + normal food increased in weight while the diabetic + barely group had a slight decrease in weight. However, the decrease in weight was not significant. The head to tail length of the embryos in the diabetic + normal food decreased compared to the control group and barely had no effect on the head to tail length in the diabetic + barely group.
It seems that barely is beneficial on the development of lung tissues in the embryo of diabetic albino rats. Barely can regulate the excess weight caused by diabetes to some extent; however, it has no effect on the reduction of head to tail length caused by high glucose.
عنوان نشريه :
پاتوبيولوژي مقايسه اي
عنوان نشريه :
پاتوبيولوژي مقايسه اي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 47 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان