بررسي رابطه كاربست اصول تعليم و تربيت اسلامي در كلاس درس با هوش معنوي دانشجويان

The Study of the Relationship between Application of the Islamic Educational Principles in Classrooms and Students’ Spiritual Intelligence

هدف كلي اين پژوهش بررسي رابطه كاربست اصول تعليم وتربيت اسلامي در كلاس درس با هوش معنوي دانشجويان دانشگاه شهيد باهنر كرمان است. روش پژوهش توصيفي ـ پيمايشي، و از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش را تمام دانشجويان دانشكده ادبيات دانشگاه شهيد باهنر كرمان تشكيل داده است. براي انتخاب نمونه آماري پژوهش از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي استفاده شد و 230 نفر از بين جامعه آماري به عنوان نمونه آماري پژوهش انتخاب شدند. براي جمع آوري داده هاي پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته كاربست اصول تعليم و تربيت اسلامي در كلاس درس و هم چنين پرسشنامه استاندارد هوش معنوي كينگ (2008) استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه هوش معنوي با اصل عدل، اصل آراستگي، اصل اصلاح شرايط، اصل مسيوليت، اصل تذكر، اصل مسامحت و اصل ابراز محبت رابطه مثبت و معني داري دارد اما با اصل عزت رابطه معنا داري ندارد. هم چنين براي آزمون رابطه كاربست اصول تعليم و تربيت با هوش معنوي دانشجويان از تحليل رگرسيون همزمان استفاده شد كه الگوي معناداري بهدست آمد. نتايج بررسي فرضيه فرعي اول نشان داد كه تفكر انتقادي وجودي با اصل عدل و آراستگي و اصلاح شرايط و مسيوليت و تذكر و مسامحت و محبت رابطه معني داري دارد و تنها با اصل عزت رابطه معنا داري ندارد.

This research is intended to study the relationship between application of Islamic educational principles in classrooms and students’ spiritual intelligence at Shahid Bahonar University. This is a descriptive-survey research using correlation method. Research population includes all the students at the faculty of humanities of Shahid Bahonar University. Stratified random selection method was used to make a sample group of 230. A researcher-made questionnaire of applying the Islamic educational principles in classrooms and King’s (2008) standardized spiritual intelligence questionnaire were employed to collect data. The results indicated that spiritual intelligence is significantly and positively related to the principles of justice, trimness, reforming the condition, responsibility, reminder, permissiveness, and sympathy. It was not significantly related to self-esteem. Synchronized regression analysis was employed to find the relationship between application of Islamic principles and students’ spiritual intelligence, which showed a significant relationship. The results relating to peripheral hypothesis indicated that critical though was significantly related to the principles of justice, trimness, reforming the condition, responsibility, permissiveness, and sympathy, it was not significantly related to self-esteem.