هوش اخلاقي و بررسي كاركردهاي آن در سازمان از منظر اسلام

Moral Intelligence and Its Functions in Organization according to Islam

نفوذ در افراد هميشه به‌عنوان امري مهم در ادبيات سازمان و مديريت مطرح بوده است. هرقدر نفوذ مدير بيشتر باشد قدرت او در به‌كارگيري افراد و انجام بهتر كارها افزايش مي يابد. «هوش اخلاقي» نوع سوم قدرت است در كنار «قدرت مديريتي يا سازماني» (كه از مقام فرد در سازمان نشات مي‌گيرد) و «قدرت شخصي» (كه برآمده از ويژگي‌هاي شخصي فرد است.) هوش اخلاقي توانايي تشخيص درست از اشتباه است كه با اصول اخلاقي سازگار باشد. با مطالعه ديدگاه اسلام درباره كاركردهاي هوش اخلاقي در سازمان، كه با روش توصيفي(از حيث ماهيت و روش) و كتابخانه‌اي (از لحاظ راه‌كار و نوع فعاليت اجرايي) انجام شد، اين نتيجه به‌دست آمد كه اولاً، هوش اخلاقي مي تواند از راه تنظيم بهتر روابط به‌وسيله تمركز و توجه بر پرورش فضيلت‌هاي، اخلاقي منجر به حصول عملكرد بهتر براي سازمان گردد. ثانياً، كاركردهاي مهم هوش اخلاقي در سازمان، شامل امانت‌داري، مسيوليت-پذيري، مهرورزي، مدارا، خوش‌رفتاري، بردباري، دادورزي، تغافل است.

Today, the paradigm of "good governance", which is a common and prevalent way for running the affairs of society on a world scale, is distinct from government or state. This paper, first investigates “good governance” and its features through a “descriptive-analytic approach”, and then analyses “competence governance” and its features from the viewpoint of Imam Ali (a.s). Finally it compares between Imam Aliʹs view and that of international institutions and western thinkers regarding some of the features of good government.