بررسي نقد هيدگر به بنياد وجودشناختي ـ الهياتي متافيزيك در فلسفه هگل

Heidegger’s Critique on the Onto-Theo-Logical Constitution of Metaphysics in Hegel’s Philosophy; Review and Evaluation

اين مقاله در پي شرح و بررسي درس‌گفتار هيدگر تحت عنوان اين‌هماني و تفاوت درباره فلسفه هگل است. در اين بررسي كوشيده شده است تا درك و فهم هيدگر درباره مولفه‌هاي اصلي تفكر هگل در باب «مسيله اين‌هماني و تفاوت»، اصل اين‌هماني، و تقوم وجودشناختي ـ الهياتي متافيزيك نزد هگل، و نسبت بين متافيزيك دوره جديد و نيست‌انگاري حاصل از آن بيان شود. از نظر هيدگر، ‌متافيزيك هگل، انتو ـ تيوـ لوژيك يا به عبارتي وجودشناختي ـ‌ الهياتي است و اصل اين‌هماني در تفكر او مطلقاً به صورت روح ظاهر مي‌شود و نيست‌انگاري دوره جديد نيز حاصل اين نحوه نگرش او در باب متافيزيك است؛ اما هيدگر خود درصدد است كه مسيله اين‌هماني و تفاوت را با تفكر موسوم به حدوث حل و فصل كند. در پايان نتيجه گرفته مي‌شود كه الگوي هيدگر در باب اين‌هماني و تفاوت نيز نمي‌تواند تمامي تعارضات مربوطه را كاملاً برطرف كند. البته تفكر او در باب ظهور «تام و خالص وجود» نويدبخش ظهور افقي است كه حق يا هستي به وجه لابشرط خود تجلي مي‌كند كه يگانه راه نجات ما از فروبستگي ساحت قدس است.

This paper reviews and evaluates the Heideggerʹs lecture course titled ‘identity and difference’ about Hegelʹs philosophy. This study has attempted to explain Heideggerʹs understanding of the basic components of Hegelʹs thoughts concerning ‘the problem of identity and difference’ ‘a principle of thought’ and ‘the onto-theo-logical constitution of Metaphysics’ and the relation between modern metaphysics and nihilism at the result of that. According to Heidegger, Hegelʹs metaphysics is onto-theo-logic and his principle of thought absolutely appears as absolute idea. And also the modern nihilism is raised as the consequence of this thinking about metaphysics. But Heidegger attempts to resolve the problem of identity and difference by a thought which called ereignis. At the end I conclude that Heidegger pattern for the problem of identity and difference cannot completely resolve all contradictions. However, his thinking about the emergence of ‘full and pure Being’ can promised new landscape in which Being appear in its unconditional form and it is the only way to save us from the concealment of locus of the sacred.