تحليلي از مباني فلسفي نظريه بسط تجربه نبوي

Analyzing the philosophical principles of the theory of extension of prophecy Experience

نظريه‌هاي كلامي عمدتاً در مباني فلسفي پيشين ريشه دارند و براي نقد آن‌ها مي‌توان ريشه‌هاي آن‌ها را كاويد و نقد كرد. از اين رو در اين مقاله، ريشه‌هاي فلسفي نظريه بسط تجربه نبوي بررسي و تحليل شده است تا زمينه نقد نظريه مزبور فراهم‌تر شود. در اين تحليل، از مباني فلسفي عبدالكريم سروش در طرح نظريه بسط تجربه نبوي پرده برداشته شده و نشان داده شده كه نظريه يادشده بسيار وامدار رويكرد سوبژكتيويستي كانت و پوپر، بازي‌هاي زباني ويتگنشتاين و هرمنوتيك فلسفي گادامر است.

Theological theories usually are rooted in previous philosophical principles. Therefore we can evaluate and criticize their philosophical roots instead of their results. This paper studies and analyzes the philosophical principles of the theory of extension of prophecy Experience, in order to prepare the ground for the critique of this theory. In this study we reveal the philosophical bases of the theory of extension of prophecy Experience, offered by Dr. A. Soroush, and indicate that Soroush might have been influenced by subjectivist approach of Kant and Popper, Wittgenstein’s theory of language games, and philosophical hermeneutics of Gadamer.