تدوين الگوي اثربخشي فدراسيون‌هاي منتخب ورزشي عراق

Designing the pattern of organizational effectiveness in selected sports federations of Iraq

چكيده هدف: هدف از پژوهش حاضر، تدوين الگوي اثربخشي فدراسيون‌هاي ورزشي منتخب عراق بر مبناي مدل ارزش‌هاي رقابتي بود. روش‌شناسي: جامعه آماري تحقيق 221 نفر از روسا، كارمندان متخصص، ورزشكاران تيم‌هاي ملي بزرگسالان و داوران درجه ملي چهار فدراسيون منتخب فوتبال، بسكتبال، وزنه برداري و دو و ميداني بودند، كه 184 نفر (82%) از آنها به پرسشنامه پاسخ دادند. از پرسشنامه اثربخشي سازماني عيدي و همكاران (1390) با مقياس پنج ارزش ليكرت براي تحقيق استفاده شد كه روايي صوري و محتوايي آن را 12 نفر از اساتيد صاحب نظر دانشگاهي و پايايي آن با روش آلفاي كرونباخ تاييد شد (97/0 =r ). از نرم افزار ليزرل براي تحليل عاملي تاييدي و تاييد بر ازش مدل و روابط بين عامل‌ها استفاده شد. ‌يافته‌ها: نتايج نشان داد كه عامل‌هاي نيروي انساني متخصص (88/0)، تعامل سازماني (88/0)، بهره‌وري (87/0)، انسجام نيروي كار (84/0)، برنامه‌ريزي (84/0)، ثبات سازماني (81/0)، انعطاف‌پذيري (78/0) و منابع سازماني (74/0) بيشترين تاثير را بر اثربخشي سازماني داشتند. از طرف ديگر، نتايج تحليل عاملي تاييدي نشان داد كه الگوهاي فرايندهاي داخلي (تعامل و ثبات سازماني) و اهداف عقلايي (برنامه‌ريزي و بهره‌وري) اصلي‌ترين الگوهاي رويكرد ارزش‌هاي رقابتي و تعيين‌كننده‌هاي اثربخشي فدراسيون‌هاي منتخب عراق بودند. همچنين، فدراسيون‌هاي فوتبال، دووميداني، وزنه‌برداري و بسكتبال به ترتيب بالاترين ميانگين اثربخشي سازماني را داشتند. نتيجه‌گيري: بر مبناي نتايج تحقيق، محققان پيشنهاد كردند كه براي رسيدن به اثربخشي سازماني در فدراسيون‌هاي ورزشي بايد شاخص‌هاي گوناگوني را مورد توجه قرار دهند كه مهم‌ترين آنها به كارگيري و استخدام نيروي انساني ماهر و متخصص هستند. واژه‌هاي كليدي: اثربخشي سازماني، مدل ارزش‌هاي رقابتي، فدراسيون‌هاي ورزشي عراق.

Abstract Objective: The aim of present study was to design the pattern of organizational effectiveness in selected sports federations of Iraq. Methodology: Statistical population of this study were 221 managers, professional employees, coaches, elite athletes and referees of four sports federations such as football, basketball, weightlifting and track and field. 184 participated in our research (n=82 0/0). Eydi et al’s (2012) organizational effectiveness questionnaire was used for data gathering. 12 sport management scholars approved the validity of questionnaire and also reliability was calculated to be .97 0/0. Lisrel software was used for confirmatory factor analysis and verifying fitting model and relationships between constructs. Results: The results showed that work force expertise (.88 0/0), organizational interaction (.88 0/0), productivity (.87), work force cohesion (.84 0/0), planning (.84 0/0), stability (.81 0/0), flexibility (.780/0), and resources (.74 0/0) had the most impact on organizational effectiveness respectively. Confirmatory factor analysis results showed that patterns of internal process model (e.g., organizational interaction & stability) and rational-goal model (e.g., planning & productivity) were most important models for organizational effectiveness in Iraq sports federations. Also, football, track and field, weightlifting and basketball federations obtained highest means of organization effectiveness respectively. Conclusion: According to our results, in order to achieve organizational effectiveness in Iraq sports federations we suggest that attention should be paid to a variety of indices; among the most important ones are the use and recruitment of skilled and professional workforces. Keywords: Competing value framework, Iraqi sports federations, Organizational effectiveness.