بررسي تاثير ناهمگني بافت ريه بر توزيع دُز نقاط قبل و بعد از ريه در الكترون درماني

Evaluation of the Influence of Lung Inhomogeneity on Depth Dose Distribution before and after the Lung in Electron Therapy:

زمينه و هدف: با توجه به استفاده وسيع از باريكه‌هاي الكتروني در تابش‌دهي ناحيه قفسه سينه و امكان قرار گرفتن تمام يا قسمتي از بافت ريه در مسير اين پرتوها و همچنين عدم قطعيت‌هاي قابل توجه در محاسبه ميزان دُز به علت وجود اين بافت ناهمگن، بررسي تاثير ناهمگني ريه بر توزيع دُز نقاط قبل و بعد از ريه در الكترون درماني ضروري است. روش بررسي: صفحات چوب پنبه‌اي معادل بافت ريه، با ضخامت‌هاي مختلف 1، ? و 3 سانتي متر درون فانتوم آب قرار گرفتند و براي انرژي‌هاي 9 MeV، 12 MeV و 15 MeV توليد شده توسط دستگاه شتابدهنده خطي زيمنس پريموس پلاس و در ميدان‌هاي 2r = 5، 10×10 و 15×15، دُزيمتري مطلق با اتاقك يونش PPC40 قبل و بعد از اين صفحات انجام شد. در اين مطالعه نيمه تجربي، ضرايب تصحيحي با استفاده از روش SSD موثر محاسبه و در داده هاي اوليه اعمال شد. براي انجام مقايسه‌هاي بعدي جهت بررسي صحت روش CET، دُزيمتري در عمقهاي ?/1، ?/1، ?/?، 5/2 و ?/3 سانتي متري درون فانتوم همگن آب نيز صورت گرفت. يافته‌ها: پس از اعمال ضرايب تصحيح در داده هاي اوليه، به ازاي هر سه ضخامت از بافت ناهمگن، در تمامي انرژي‌ها و ميدان‌ها، ميزان دُز قبل از ناهمگني، از دُز نقطه متناظرِ هم عمقش در محيط همگن، كمتر و ميزان دُز بعد از ناهمگني از دُز نقطه متناظر هم عمقش در محيط همگن، بيشتر است. همچنين، درصد خطاي تعيين دُز به روش CET نسبت به اندازه‌گيري مستقيم، در ميدان 2r = 5 و در انرژي 9 MeV نسبت به ساير انرژي‌ها و ميدان‌ها بالاتر است و در همه انرژي ها، در ميدان 2r = 5، با افزايش ضخامت بافت ناهمگن، درصد خطاي روش CET افزايش مي يابد. نتيجه‌گيري: بافت ناهمگنِ معادل ريه باعث كاهش دُز جذب نقاط قبل از ناهمگني و افزايش دُز جذب نقاط بعد از آن (نسبت به نقطه متناظرش در محيط همگن) مي‌شود. همچنين در انرژي و ميدان كوچكتر درصد خطاي روش CET به صورت معني داري بالاست و بكارگيري آن در موارد مشابه توصيه نمي شود.