بررسي اثر آلبومين در مقايسه با پلاسبو بر روي عملكرد باليني پس از سكته مغزي ايسكميك در حوزه شريان مغزي مياني در بيماران مراجعه كننده به بيمارستان گلستان اهواز

Assessment of the Effect of Albumin Compared with Placebo on Functional Outcome in Subjects’ Post Brain Infarct in the Middle Cerebral Artery Territory in Patients Referred to Golestan Hospital of Ahv

زمينه و هدف: سكته مغزي سومين علت مرگ در جهان و شايع ترين علت ناتواني در افراد مسن مي باشد.آلبومين به-عنوان درمان مبتلايان به سكته مغزي استفاده مي شود. هدف اين مطالعه، بررسي اثر آلبومين بر روند بهبود عملكرد باليني بيماران سكته حاد ايسكميك مي باشد. روش بررسي: مطالعه به روش دو سوكور انجام شد. 139 بيمار مبتلا به سكته حاد ايسكميك كه حداكثر 5 ساعت از وقوع سكته آنها گذشته بود. يك گروه از بيماران تحت درمان با آلبومين انساني 20 درصد وريدي و گروه ديگر با پلاسبو در مدت 2 ساعت قرارگرفتند. تمام بيماران در بدو بستري و پايان ماه سوم بر اساس معيارهاي M.R.S و Barthel ارزيابي شدند. يافته ها: آلبومين تاثير معني داري بر كاهش طول دوره ي بستري داشت (05/0P < )، اما تفاوت ميزان مرگ در دو گروه دارونما و آلبومين معنادار نبود(05/0P > ). در بيماران گروه آلبومين تفاوت قابل توجهي در ميانگين رتبه-ها از نظر معيار MRS (6/61 در گروه آلبومين در مقابل 2/78 درگروه دارونما) و تفاوت ميانگين معيار Barthel (38 در گروه آلبومين در مقابل 28 در گروه دارونما) نسبت به گروه دارونما مشاهده شد(05/0P < ). زمان شروع داروي آلبومين بعد از سكته در ميزان بهبود عملكرد باليني بيماران، نقش موثري داشت (05.0P < ). نتيجه گيري: به نظر مي رسد درمان با آلبومين جهت بهبود عملكرد باليني بيماران و كاهش مدت بستري كارآمد است. اين دارو در صورت تزريق زودهنگام اثردهي بيشتري خواهد داشت.