اثر حفاظتي ويتامين E و سلنيوم بر بافت كبد موش صحرايي مقاوم به انسولين

The protective effect of vitamin E and selenium on liver tissue in fructose- induced diabetic rat

مقدمه: ديابت با ايجاد استرس اكسيداتيو باعث اختلال اندام‌ها مي‌شود. نظر به اهميت كبد در متابوليسم مواد، در مطالعه حاضر، اثر آنتي‌اكسيداني ويتامين E و سلنيوم بر عملكرد كبد در موش‌هاي صحرايي مقاوم به انسولين بررسي شد. روش كار: 35 سر موش صحرايي با وزن تقريبي 20±180 گرم در پنج گروه دسته‌بندي شدند. همه گروه‌ها به غير از گروه كنترل با نوشيدن روزانه 140 سي‌سي فروكتوز 10% به انسولين مقاوم شدند. گروه كنترل بدون تيمار، شاهد 20/0 سي‌سي سرم فيزيولوژي و سه گروه آزمايشي S، 20/0 سي‌سي محلول mg/kg/b.wt 5/0 سلنيوم به‌صورت تزريق درون صفاقي، گروه آزمايشي E همين دوز ويتامين E به روش گاواژ و گروه آزمايشي E+S هر دو ماده را هم‌زمان دريافت كردند. از موش‌هاي موردبررسي خون‌گيري به عمل آمد و سرم آن تجزيه بيوشيميايي شد. سپس بافت كبد آن‌ها جدا و پس از تثبيت در فرمالين 3% و پاساژ بافتي، مقاطع 5 ميكروني تهيه و با ميكروسكوپ نوري مطالعه شدند. داده‌هاي حاصل با كمك نرم‌افزار SPSS و با آزمون تحليل واريانس و آزمون تعقيبي توكي تحليل شدند. 01/0 p < به‌منزله معناداري آماري در نظر گرفته شد. يافته‌ها: فعاليت آنزيم آسپارتات آمينوترانسفراز، آلكالين فسفاتاز در گروه شاهد نسبت به گروه كنترل افزايش و در گروه‌هاي آزمايشي به‌خصوص گروه E+S نسبت به گروه شاهد كاهش معنادار نشان داد. مطالعه بافتي نشانگر تغييراتي از جمله هيدروپيك شدن سيتوپلاسم سلول‌ها تا نكروز سلولي در گروه شاهد بود كه در گروه‌هاي آزمايشي به‌خصوص گروه E+S مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: ويتامين E و سلنيوم تغييرات ناشي از اثر ديابت نوع دو را به ميزان مناسبي جبران مي‌كند و مصرف هم‌زمان اين دو ماده به خاطر اثر هم‌افزايي عملكرد بهتري دارد.

Introduction: Diabetes impairs organs by inducing oxidative stress. Given the importance of the liver in metabolism, the present study examined the antioxidant effect of vitamin E and selenium on liver function in rats with insulin resistance. Material and method: A total of 35 rats weighing approximately 20 ± 180 g were divided into five groups. All groups, except the control group, became resistant to insulin by drinking 140 ml of fructose (10%) per day. The sham control group received 0.20 ml of normal saline; the experimental group S received 0.20 ml of 0.5 mg /kg/b.wt selenium solution injected intraperitoneally, the experimental group E were gavaged with the same dose of vitamin E, and the experimental group E+S received both substances simultaneously. Blood samples of rats were drawn and their serums were examined for biochemical analysis. Their liver was then dissected and after fixation in formalin (3%) and tissue processing, 5-micron sections were prepared and examined by light microscope. The data were analyzed in SPSS software, using ANOVA and post-hoc Tukey tests. P < 0.01 was considered statistically significance. Results: The activity of aspartate aminotransferase and alkaline phosphatase increased in the sham control group compared to the control group, and significantly decreased in the experimental groups, especially in the E + S group, compared to the control group. Histological study showed changes such as hydropic cytoplasm and cell necrosis in the sham control group, unlike in the experimental groups, particularly, the E+S group. Conclusion: The results show that vitamin E and selenium adequately compensate the effects of diabetes type II, and using them simultaneously, leaves better results due to their synergistic effect