سلوك طوايف در عرفان (با رويكرد به مرصادالعباد نجم الدين رازي )

Tribal Spiritual Journey in Mysticism (An Approach toward Najmuddin Raaziʹʹs Mersad-al-Ebad)

عرفان يعني شناخت خداي متعال ، صفات و افعال او ، شناختي كه نه از راه فكر و استدلال، بلكه از طريق ادراك قلبي و دريافت باطني حاصل مي شود ؛ و حال مثبتي است كه در درجه اوّل در جان و ذات و نفس تجلّي دارد ، و در مرتبه بعد در اعمال و رفتار آدمي آثارش ظاهر مي گردد . اين اعمال و رفتار خاصّ كه منجر به طيّ مراحل روحي مي شوند همان سلوك الي الله مي باشد . سير و سلوك عرفاني ، از دير باز مورد توجّه عارفان حقّ بوده ، كه مي خواسته اند با به كارگيري عملي نظريّات عرفاني ، خود را از قيد و بند محدوديّت هاي مادّي و خواهش هاي نفساني نجات داده و به سر منزل مقصود يعني فناي في الله براي بقاي بالله ، نايل گردند و هر كدام از عرفا به تناسب ديدگاه خود ، مراتب و مراحلي را براي سفر الي الله بيان فرموده اند . از جمله شيخ نجم الدّين رازي راجع به آداب سلوك ديدگاه هاي با ارزشي دارد كه در اين مقاله به بررسي بخشي از آن ها كه مربوط به سلوك طوايف مختلف است پرداخته شده است

Mysticism means understanding the Almighty God, His characters and verbs, which is heartfelt and cognitive rather than through thinking and reasoning. It is a positive mood which is primarily manifested through life, instinct, and soul; next, it is manifested in the human behavior and conduct. Such specific conducts and behaviors that lead to the spiritual process are spiritual toward God. Spiritual journey was long regarded by mystics, who wanted through the practicing mystical ideas, save themselves from the constraints of the material and whimsical desires and achieve mortality for Godʹs survival so that each one of mystics, as per their own views, has stated certain steps and procedures to travel back to God. For instance, Shaykh Najm al-Din al-Razi has valuable insights about the rules of spiritual journey for which this paper deal with some parts of the steps pertaining to the various tribal spiritual journey. Keywords : Mysticism , rules of spiritual journey, disciple, Zikr, Mersad al-ebad .