ارزيابي روشي شاخص‌هاي فقر و نابرابري با تاكيد بر حقوق اقتصادي در اسلام

A Methodological Assessment of Poverty and Inequality Indices with Special Emphasize on Islamic Economic Rights

اگر هدف دانش اقتصاد را كارايي در تخصيص و توزيع منابع بدانيم، ادبيات موضوع درباره شاخص تخصيص بهينه منابع كفايت مي‌كند. اما درخصوص توزيع، شاخص‌هاي موجود، تفاوت‌هاي بسياري با يكديگر دارند. در نتيجه ارزيابي آثار توزيعي سياست‌ها براساس متدلوژي‌هاي متفاوتي صورت مي‌گيرد. اين مقاله دو گروه مهم از شاخص‌هاي توزيعي، يعني شاخص‌هاي سنجش فقر و سنجش نابرابري را مورد بررسي قرار مي‌دهد و در بين شاخص‌هاي مطرح شده، سه روش‌شناسي‌ در ساختن شاخص‌هاي نابرابري و پنج روش‌شناسي در ساختن شاخص‌هاي فقر را ارزيابي مي‌كند. درنهايت براساس مجموعه‌ ويژگي‌هاي شاخص مطلوب، معيار بهينگي و انطباق محتواي آنها با اقتصاد اسلامي، تنها دو گروه از شاخص‌ها با عنوان فقر مطلق و فقر فرصت‌ها معرفي مي‌شوند كه نسبت به حقوق مرتبط با توزيع مجدد از نظر حقوق اقتصادي در اسلام تناسب بيشتري دارند.

If the aim of economic education assumed to be efficient allocation and distribution of resources, the available indices in the literature suffice our purpose .However, literature of the subject records varieties of distributional indices without any distinction. As a result the distributional outcomes of policies are evaluated differently. In this paper, we discuss two groups of distributional indices namely, Indices for Measurement of poverty and Indices for Measuring Inequality. We have classified these methods into three methodologies for constructing inequality index and five methodologies for constructing poverty index. In the end, evaluating these indices on the bases of optimality criteria and characteristics of good index from Islamic point of view, we found that two groups of Indices of poverty namely, absolute Poverty index and Poverty of opportunity Index , comply with Islamic norms and code of conducts specially to the Islamic economic rights and Islamic law of redistribution.