شماره ركورد :
713607
عنوان مقاله :
مقايسه اثر و عوارض مقادير مختلف پروپرانولول به همراه متيل فنيديت در كودكان 6-12 ساله مبتلا به اختلال بيش فعالي-كم توجهي
عنوان فرعي :
Comparison of the Effects and Side Effects of Different Doses of Propranolol in Combination with Methylphenidate in 6-12 y Children Affected by ADHD
پديد آورندگان :
تشكري، اشرف نويسنده دانشيار گروه روان پزشكي،گروه روان پزشكي، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز، اهواز، ايران. Tashakori, Ashraf , رياحي، فروغ نويسنده استاديار روانپزشكي، گروه روانپزشكي، دانشكـده پـزشكي، دانـشگاه عـلوم پزشكي اهواز، ايران Riahi, F , بسطامي، حجت نويسنده دستيار گروه روان پزشكي،گروه روان پزشكي، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز، اهواز، ايران. Bastami, Hojat
اطلاعات موجودي :
دو ماهنامه سال 1393 شماره 91
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
10
از صفحه :
389
تا صفحه :
398
كليدواژه :
ADHD , Conners Scale , اختلال بيش فعالي-كم توجهي , Propranolol , پروپرانولول , مقياس كانرز , متيل فنيديت , Methyiphenidate
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: اختلال بيش فعالي-كم توجهي Attention Deficit Hyperactivity Disorder)) از شايع ترين اختلالات روان پزشكي كودكان مي-باشد. مقدار كم پروپرانولول در كاهش علايم اين اختلال تا حدي موثر است. اين مطالعه، اثر و عوارض مقادير مختلف پروپرانولول به همراه متيل فنيديت را در كودكان مبتلا به اين اختلال مقايسه مي كند. روش بررسي: 30 كودك مبتلا به اختلال بيش فعالي-كم توجهي مراجعه كننده به درمانگاه روان پزشكي كودكان به طور تصادفي به دو گروه مساوي تقسيم شدند. همه افراد گروه اول متيل فنيديت و ميزان كم (10-20 ميلي گرم در روز) پروپرانولول، و همه افراد گروه دوم متيل فنيديت و ميزان بيشتر (20-40 ميلي گرم در روز )پروپرانولول دريافت كردند. در ابتداي مطالعه و پايان هفته دوم و چهارم بر اساس مقياس كانرز، علايم بيماري پيگيري شد و اثرات درماني و عوارض جانبي دو گروه بررسي شد. يافته ها: درهر دو گروه، نمره مقياس كانرز به صورت معنادار در پايان هفته دوم و چهارم كاهش يافت (001/0P=). در گروه دوم در پايان هفته دوم و چهارم كاهش بيشتر نمرات كانرز نسبت به گروه اول ديده شد. در پايان هفته دوم و چهارم، در گروه دوم به ترتيب 32 درصد و 50 درصد كاهش نمره و در گروه اول به ترتيب 20 درصد و 37 درصد ميانگين نمرات مقياس كانرز نسبت به ابتداي مطالعه كاهش يافت (001/0P=). بين فشار خون و نبض و شيوع عوارض جانبي در دو گروه تفاوت معنادار نبود (05/0P > ). نتيجه گيري: احتمالاً ميزان بالاتر پروپرانولول در مقايسه با ميزان كمتر آن در كاهش علايم اختلال بيش فعالي-كم توجهي موثرتر است و با عوارض بيشتري همراه نيست.
سال انتشار :
1393
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور
اطلاعات موجودي :
دوماهنامه با شماره پیاپی 91 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت